كسى كه همه جا حاضر است، همه چيز را مى ‌داند.

قبل از ورود به اين بحث باز يادآورى يك نكته لازم است. اين نكته اساسى را بايد هميشه به خاطر داشت و از اين جهت لازم است بارها و بارها تكرار شود. مسئله اين است كه ما و ساير موجودات عالم هستى يك فرق اساسى با «آفريدگار» اين جهان داريم:

ما از هر نظر «محدوديم» و او هر نظر

«بى‌نهايت»!

هستى ما، علم ما، قدرت ما، عمر و زندگى ما و خلاصه جسم و جان ما محدود است. اما هستى او، علم و قدرت او، حيات و بقاء او همه بى‌نهايت و نامحدود است.

همين فرق را كه مى ‌توان در يك عبارت كوتاه و به راحتى بيان كرد، چنان فاصله‌اى ميان هستى ما و او ايجاد مى ‌كند كه هر گونه وجه مشتركى بين هستى ما و او را از بين مى ‌برد.

بارها گفته‌ايم كه همين تفاوت باعث شده تا بحث‌ «صفات خدا» براى ما به صورت يك بحث پيچيده و در عين حال جالب در آيد.

در حقيقت چيزى كه در اين بحثها، با ما مواجه مى ‌شود يك‌