محدود از آن آگاه و باخبر شويم: «فَلا تَعْلَمُ نَفْس ما اخْفِىَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ اعْيُنٍ؛ هيچ كس نمى‌داند چه پاداش‌هايى كه مايه روشنى چشمهاست براى آنها (نيكوكاران) نهفته شده است». [1]

و در حديث معروف نبوى آمده است: «انَّ اللَّه يَقُولُ اعْدَدْتُ لِعِبادِىَ الصّالِحينَ ما لا عَين رَأَتْ وَ لا اذُن سَمِعَتْ وَ لا خَطَر عَلى قَلْبِ بَشَرٍ؛ من براى بندگان صالحم نعمت‌هايى فراهم كرده‌ام كه هيچ چشمى آنها را نديده و هيچ گوشى نشنيده و بر قلب هيچ انسانى خطور نكرده است». [2]

در واقع ما در اين دنيا به منزله جنين‌هايى كه در محيط محدود شكم مادر قرار دارد مى‌باشيم و اگر جنين فرضاً عقل و هوشى هم داشته باشد، حقايق و مفاهيمى را كه در جهان بيرون رحم وجود دارد مانند: آفتاب و ماه درخشان، وزش نسيم، منظره گل‌ها و غرّش امواج دريا را هرگز درك نمى‌كند، اين جهان نسبت به عالم قيامت همچون جهان جنين است نسبت به اين دنيا-/ دقّت كنيد.

38- معاد و پرونده اعمال‌

ما معتقديم: كه در آن روز نامه‌هايى كه بيانگر اعمال ماست، به دست ما داده مى‌شود، نامه اعمال نيكوكاران به دست راستشان، و بدكاران به دست چپشان، مؤمنان صالح از مشاهده نامه اعمال خود

[1]. سوره سجده، آيه 17

[2]. محدثان مشهور مانند بخارى و مسلم، و مفسّران معروف مانند طبرسى، آلوسى و قرطبى اين حديث را در كتاب‌هاى خود آورده‌اند