اصول و فروع دين مى‌باشد ناديده بگيرد. زيرا آيات قرآن مجيد، سنّت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و كلمات و افعال او را براى مسلمين حجت شمرده، و آن را از منابع اصلى فهم اسلام و استنباط احكام قرار داده است: «وَ ما آتيكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا؛ آنچه را رسول خدا صلى الله عليه و آله براى شما آورده (و به شما دستور داده) بگيريد (و عمل كنيد) و آنچه را نهى كرده خوددارى نماييد». [1]

«وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ اذا قَضَى اللَّهُ وَ رَسُولُهُ امْراً انْ يَكُونَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ مِنْ امْرِهِمْ وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا مُبيناً؛ هيچ مرد و زن با ايمانى حق ندارد هنگامى كه خدا و پيامبرش امرى را لازم بدانند اختيارى (در برابر فرمان خدا) داشته باشند، و هر كس نافرمانى خدا و رسولش را كند گرفتار گمراهى آشكارى شده است». [2]

آنها كه به سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله بى‌اعتنا هستند در واقع قرآن را ناديده گرفته‌اند، ولى بديهى است كه سنّت پيامبر صلى الله عليه و آله بايد از طرق معتبر ثابت گردد و هر سخنى را هر كس به آن بزرگوار نسبت دهد نمى‌توان پذيرفت. على عليه السلام در يكى از سخنانش مى‌فرمايد: «وَ لَقَدْ كُذِبَ عَلى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله حَتّى قامَ خَطيباً فَقالَ: مَنْ كَذَبَ عَلىَّ مُتَعَمَّداً فَلْيَتَبَوّأ مَقْعَدَهُ مِنَ النّارِ؛ در زمان حيات پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ‌هايى به آن حضرت بستند تا آنجا كه برخاست و خطبه‌اى خواند و فرمود: هر كس عمداً دروغى به من ببندد بايد آماده قرار گرفتن در جايگاه خود در آتش باشد». [3]

[1]. سوره حشر، آيه 7

[2]. سوره احزاب، آيه 36

[3]. نهج‌البلاغه، خطبه 210