به يقين اگر باب «تفسير به رأى» در قرآن گشوده شود، قرآن مجيد بكلّى از اعتبار خواهد افتاد، و هر كس آن را مطابق ميل خويش معنى مى‌كند و هر عقيده باطلى را بر قرآن تطبيق مى‌نمايد.

بنابراين تفسير به رأى يعنى تفسير قرآن بر خلاف موازين علم لغت و ادبيات عرب و فهم اهل زبان و تطبيق دادن آن بر پندارها و خيالات باطل و تمايلات شخصى و گروهى، موجب تحريف معنوى قرآن است.

تفسير به رأى شاخه‌هاى متعدّدى دارد، از جمله برخورد گزينشى به آيات قرآن است، به اين معنى كه انسان مثلًا در بحث «شفاعت» و «توحيد» و «امامت» و غير آن، تنها به سراغ آياتى برود كه در مسير پيشداورى‌هاى اوست، و آيات ديگرى را كه با افكار او هماهنگ نيست، و مى‌تواند مفسّر آيات ديگر باشد، ناديده بگيرد، و يا بى‌اعتنا از كنار آن به سادگى بگذرد.

كوتاه سخن اين‌كه: همان طور كه جمود بر الفاظ قرآن مجيد و عدم توجّه به قرائن عقلى و نقلى معتبر، نوعى انحراف است، تفسير به رأى نيز انحراف ديگرى محسوب مى‌شود، و هر دو مايه دور افتادن از تعليمات والاى قرآن و ارزش‌هاى آن است-/ دقّت كنيد.

32- سنّت، برخاسته از «كتاب اللَّه» است‌

ما معتقديم: هيچ كس نمى‌تواند «كفانا كتاب اللَّه» بگويد و احاديث و سنّت نبوى را كه در مورد تفسير و تبيين حقايق قرآن و فهم ناسخ و منسوخ و خاص و عام قرآن است يا مربوط به تعليمات اسلام در