16- معجزات و علم غيب‌

عبوديّت پيامبران هرگز مانع از آن نيست كه آنها به اذن و فرمان خداوند از امور پنهانى مربوط به حال و گذشته و آينده آگاه باشند: «عالِمُ الْغَيْبِ فَلا يُظْهِرُ عَلى غَيْبِهِ احَداً* الّا مَنِ ارْتَضى مِن رَسُولٍ؛ خداوند داناى غيب است، و هيچ كس را بر اسرار غيبش آگاه نمى‌سازد، مگر رسولانى را كه برگزيده است». [1]

مى‌دانيم: يكى از معجزات مسيح عليه السلام اين بود كه به مردم از پاره‌اى از امور پنهانى خبر مى‌داد: «وَ أنَبِّئُكُمْ بِما تَاكُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ فى بُيُتِكُمْ؛ من شما را از آنچه مى‌خوريد و در خانه‌هاى خود ذخيره مى‌كنيد خبر مى‌دهم»! [2]

پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نيز از طريق تعليم الهى بسيارى از اخبار نهانى را بيان مى‌فرمود:

«ذِلكَ مِنْ انْبِاءِ الْغَيْبَ نُوحِيهِ الَيْكَ؛ اين از خبرهاى غيب است كه به تو وحى مى‌فرستيم». [3]

بنابراين مانعى ندارد كه پيامبران الهى از طريق وحى و به اذن پروردگار از غيب خبر دهند و اگر در بعضى از آيات قرآن، علم غيب از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نفى شده است:

«وَلا اعْلَمُ الْغَيْبَ وَ لا اقُولُ لَكُمْ انّى مَلَك؛ من از غيب آگاه نيستم و نمى‌گويم فرشته‌ام». [4] منظور علم ذاتى و

[1]. سوره جن، آيات 26 و 27

[2]. سوره آل عمران، آيه 49

[3]. سوره يوسف، آيه 102

[4]. سوره انعام، آيه 50