ما
معتقديم: همان گونه كه «تعطيل» شناخت خداوند و معرفت صفات او نادرست است،
افتادن در وادى «تشبيه» نيز غلط و شركآلود است، يعنى نمىتوانيم بگوييم آن ذات
پاك اصلًا شناخته نمىشود، و ما راهى به معرفت او نداريم، همان گونه كه نمىتوان
او را «شبيه» مخلوقات دانست كه يكى راه «افراط» است و ديگرى «تفريط»-/ دقّت كنيد.