آورد ما تضمين مى‌نماييم كه او به مقامات عالى معنوى و معرفتى برسد! ملاحظه نماييد به‌سوى خدا رفتن چندان مشكل نيست بايد اين تقيّد و اراده را براى انجام امور عبادى در خود بوجود آورد و تقويت كرد. مرحوم آيت‌الله قاضى با ادب ويژه‌اى و با وضو رو به قبله قرآن را به دست مى‌گرفت و آن را تلاوت مى‌نمود، جاى خلوت ومكانى كه صداى ديگر و چيزى‌نباشد انتخاب مى‌كرد و تمام توجه ايشان به مفاد آيات بود، خصوصاً نيمه‌هاى شب و وقت سحر: «إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُودا»[1] يكى هم توسّل به امام حسين(عليه السلام)، فرموده بود اگر به جايى رسيده‌ام در پرتو قرآن و آقا اباعبدالله است. شاگردانش از جمله علامه‌طباطبايى، آيات‌عظام بهجت، و ديگران خاطرنشان ساخته‌اند كه آن بزرگوار از نوادر روزگار بود و در اخلاق و عرفان به اوجى رسيده بود كه ديگران كمتر نائل شده‌اند. آن وقت مى‌گفت همه اين مقامات را از بركت قرآن و توسل به سيدالشهدا(عليه السلام) دارم. اجمالا معامله با خدا كار چندان دشوارى نمى‌باشد ولى پروردگار نيّت خالص، قلب پاك و درون سالم مى‌خواهد. اگر با اخلاص به درب خانه خدا برويم و بگوييم تنها بنده تو هستيم مطيع فرمانت مى‌باشيم، در دلمان چيزهاى ديگر را راه نمى‌دهيم، دل‌بستگى‌ها را گسسته‌ايم، چندان مشكل نمى‌باشد. حتى مى‌توانيم بگوييم خدايا ما با همين حال به درگاهت آمده‌ايم، اگر هم آلوده‌ايم، پاكمان كن، اين را اگر جدّى و از اعماق وجود بگوييم، خداوند متعال روزنه‌هاى رحمتش را مى‌گشايد و بر دل و ذهن ما سرازير مى‌نمايد.[2]