جايي که براي جلوگيري از شکسته شدن قيمتِ بازارْ گندم و ديگر محصولاتِ خود را به دريا مي‌ريزند.

در مقابل، گرايش ديگري بر اساس ديدگاهي فلسفي و عقلاني، يا بر اساس اعتقادات مذهبي وجود دارد که معتقد است هر فردي در قبال ديگر افراد و نيز جامعه مسئول است. چنان نيست که هر کسي هر قدر و به هر گونه‌اي، فارغ از منافع و نيازهاي ديگران فعاليت کند.

اما اين گرايش اخير، يعني عقيده به مسئوليت افراد در قبال ديگران، خود به دو دسته کلي تقسيم مي‌شود: دسته‌اي بر آن‌اند که مسئوليت هر فرد در قبال جامعه، فقط در حد نيازهاي ضروريِ ماديِ جامعه است. از باب نمونه هنگام خشکسالي يا زمين‌لرزه بايد به کمک آسيب‌ديدگان شتافت يا وقتي بيماريِ واگيرداري فراگير شد بايد به مداواي بيماران پرداخت؛ اما هيچ کس، در حوزه امور اخلاقي و معنوي ديگران هيچ‌گونه مسئوليتي ندارد. اين همان گرايش سوسياليستي است که امروزه نيز در پاره‌اي کشورها رواج دارد. در اين کشورها، که قالب‌ها و ترکيب‌هايي از سوسياليسم، مانند سوسيال‌دموکراسي دارند، مردمْ در زمينه نيازهاي مادي جامعه براي خود گونه‌اي مسئوليت اجتماعي قائل‌اند.

اما دسته ديگر کساني‌اند که نه‌تنها در قبال نيازهاي مادي ديگران مسئول‌اند، و خود را در زمينه نيازهاي معنوي نيز مسئول و موظف