جهت، بنده مراتب خضوع خودم را در برابر كسانى كه اين شب‌‌ها را به بزرگ‌‌داشت و عزادارى اميرالمؤمنين(عليه السلام)مى‌‌پردازند، ابراز مى‌‌دارم و به پاس حفظ و ابقاى اين سنت ارزشمند، دست آنها را مى‌‌بوسم. اما بايد در نظر داشت كه همه عزادارى‌‌ها و نوحه‌‌سرايى‌‌ها يكسان نيستند و آنچه بر عظمت و ارزش اين عزادارى‌‌ها مى‌‌افزايد، شناخت و معرفت است و از اين روى، هركس معرفت بيشترى به آن حضرت داشته باشد، عرض ارادت و عزادارى‌‌هايش عميق‌‌تر و ارزشمندتر خواهد بود و تأثير فزون‌‌ترى بر روح او مى‌‌بخشد. بدين جهت، بنده فرصت را مغتنم مى‌‌شمارم و در باب مقامات پيامبر(صلى الله عليه وآله) و ائمه اطهار(عليهم السلام) سخن مى‌‌گويم تا بدين وسيله بر معرفت ما به آن حضرات افزوده گردد.

به جز مقام نبوت و رسالت كه مقام اختصاصى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) است و اراده خداوند به آن تعلق گرفت كه سلسله جليله انبيا(صلوات اللّه عليهم اجمعين) با وجود مقدس آن حضرت ختم پذيرد، در ساير مقامات كه خداوند متعال به آن حضرت عنايت فرموده، اميرالمؤمنين و ساير ائمه(صلوات الله عليهم) شركت دارند. درباره مقاماتى كه علاوه بر رسول خدا(صلى الله عليه وآله) امامان معصوم نيز از آنها برخوردار بوده‌‌اند، علما و بزرگان مطالبى بيان فرموده‌‌اند و از جمله مرحوم علامه طباطبايى(رضوان اللّه عليه) در تفسير الميزان و نيز در ساير كتاب‌‌هايشان، در اين زمينه، بحث كرده‌‌اند. آنچه ما در اين زمينه‌‌ها داريم از ايشان فرا گرفته‌‌ايم و توفيق شاگردى ايشان افتخار بزرگى بود كه نصيب ما گرديد و ما ياد آن استاد بزرگوار را گرامى مى‌‌داريم و در اين شب عزيز از خداوند متعال درجات عالى براى ايشان درخواست مى‌‌كنيم و اميد آن داريم كه بتوانيم حق شاگردى ايشان را ادا كنيم. ايشان حق بزرگى بر عالم اسلام و بخصوص عالم تشيع دارند، چون بخشى از