ابزار‌هاي جديد زده است. بي‌شک ابزارهاي جديد که زندگي را براي بشر آسان‌تر مي‌كنند، مفيدند و از نعمت‌هاي الاهي به شمار مي‌آيند. گرچه ممکن است از اين وسايل و ابزارها سوء استفاده نيز بشود و آنها را در راه‌هاي بد به کار برند، استفادة ناصحيح، از ارزش ذاتي آنها نمي‌کاهد، و اساساً از همة نعمت‌هاي الاهي و از جمله اندام‌هايي که خداوند در اختيار انسان نهاده است سوء استفاده مي‌شود. بر اين اساس، چون نعمت‌هاي الاهي ارزشمندند و موارد کاربرد مطلوب آنها بيش از موارد استفادة نابه‌جا از آنهاست، استفاده از آنها ممنوع نشده است، بلکه خداوند کساني را که در بهره‌وري از نعمت‌هاي خود محدوديت ايجاد مي‌کنند مي‌نكوهد:

قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللّهِ الَّتِيَ أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالْطَّيِّبَاتِ مِنَ الرِّزْقِ...؛[1] بگو چه کسي زيورهايي که خدا براي بندگان خود پديد آورده و روزي‌هاي پاکيزه را حرام کرده است؟

2. نوآوري در رفتار: برخي رفتارها در زندگي نقش ابزار را ايفا مي‌کنند و از اين روي، خودبه‌خود، بار ارزشي منفي يا مثبت ندارند و بلكه مطلوب نيز مي‌باشند. از اين نظر، دگرگوني و نوآوري در اين رفتارها مطلوب است و بار منفي ندارد؛ مانند نوآوري در زبان، لهجه و ادبيات و پديد آوردن اصطلاحات جديد. اما گونة ديگري از رفتارها مي‌تواند بالعرض و با عنوان ثانوي بار ارزشي منفي نيز داشته باشند؛ مانند آداب و رسوم و پوشش که برخي از دگرگوني‌ها و نوآوري‌ها در حوزة‌ آنها عنوان دنباله‌روي از دشمنان اسلام به خود مي‌گيرد و وام‌گيري از شعاير کفر به شمار مي‌آيد. بر اين اساس، جامعه بايد از اين‌گونه نوآوري که استقلال آن را تهديد مي‌کند و همرنگ کفار مي‌سازد بپرهيزد و بر حفظ آداب، رسوم، پوشش و لباسي که نشانة هويت ملي آن است پاي