وَالطَّاعَةِ لِلْبِرِّ وَالْمَعْصِيَةِ لِلْكِبْرِ وَالاَْخْذِ بِالْفَضْلِ وَالْكَفِّ عَنِ الْبَغْيِ وَالاِْعْظَامِ لِلْقَتْلِ وَالاِْنْصَافِ لِلْخَلْقِ وَالْكَظْمِ لِلْغَيْظِ وَاجْتِنَابِ الْفَسَادِ فِي الاَْرْضِ‌؛ پس بر خصلت‌هاى ستوده تأكيد ورزيد، همچون: رعايت حق همسايگى، وفاى به عهد، اطاعت (از كسى كه به) كار نيك (دعوت مى‌نمايد) و سرپيچى (از دعوت فردى كه به) تكبر و غرور (فرا مى‌خواند)، كسب فضيلت، دورى و اجتناب از ستم، بااهميت دانستنِ (گناه) آدم‌كشى، برخورد منصفانه با مردم، فرو بردن خشم و غضب، و پرهيز از فساد و تباهى در زمين.

حق همسايه

از جمله صفات نيكى كه پاى فشردن بر آن بجاست، رعايت حقوقى است كه خداوند در مورد همسايگان بر انسان مقرّر فرموده است‌؛ مسئله بسيار مهمى كه امام(عليه السلام) هنگام وصيت نيز، در كنار امور مهم ديگر بر آن اين گونه تأكيد فرمودند:

اللهَ اللهَ فِي جِيرَانِكُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُمْ مَا زَالَ يُوصِي بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ‌؛[1] در مورد همسايگانتان خدا را در نظر بگيريد، چه آنكه ايشان از سوى پيامبرتان(صلى الله عليه وآله) سفارش شده‌اند. آن بزرگوار پيوسته درباره (نيكى به) آنها سفارش مى‌فرمودند تا آنجا كه گمان برديم نزديك است برايشان سهميه ارث مقرّر فرمايد».

وفاى به عهد

از مواردى كه تأكيد بر آن بايسته است، احترام به تعهدات فردى و اجتماعى است كه از اخلاق جهانى شمرده مى‌شود. اسلام نيز همچون