تفكه و اطعام خود و اصحاب در هر باب در جميع محل و مآب مينموديم ؛ بلكه مترددين اكناف و اطراف نيز از فواكه اين جنت از فواضل احسان و انعام خالق بيمنت متفكه ميشدند و در عقب آن باغ آبهاى صافى جارى بودى تا همگى از آن حظ وافر و بهرهء لا كلام مىيافتند و آن آب وسيلهء آبروى دعوى شما من كل الابواب ميگرديد .
يا آنكه مدعاى شما آسمان بر سر ما ساقط گشتى چنانچه زعم شما يا محمد آنست كه اگر تيرگى بلا از آسمان بر ما طاهر و عيان گردد هر آينه ما آن را بچيزى ديگر حمل نموده آن را ابر سياه سوخته بىآب ميدانيم بلكه آن را نوعى از عذاب شناسيم اميد است كه ما قائل بحقيقت اين كلام شويم .
يا آنكه تو اى محمد با خداى خود و ملائكه بمقابله ما بيائيد شايد كه بوسيلهء تقابل ايزد علام و ملائكه كرام ما بوساطت استفهام و استعلام بر حقايق دين و آئين تو بالتمام اطلاع و اعلام يابيم .
يا آنكه با شما زخارف دنيا كه عبارت از مال باشد ميبود و تو ما و ساير برايا را باعطاى آن غنى و بىنياز ميگردانيدى . مع هذا اميد است كه ما همچنان طاغى از فرمان شما باشيم چه از شما مكرر استماع نموديم كه انسان بوسيلهء كثرت مال و استغناء ابغى و اطغى گردد و هرگز پيرامون طريق هدايت و اهتدا نگردد .
اى محمد اگر تو صعود و عروج بآسمان كه اصعب اشغال و اتعب اعمال است نمائى و ما را باطاعت شما و عبادت و بندگى ايزد تعالى امر فرمائى هرگز مطيع حكم خدا و متابعت شما ننمائيم تا آنكه از سماوات العلى كتاب على حده بنام ما باين مضمون كه اين كتاب از نزد خداى تعالى عزيز حكيم دانا بسوى عبد الله بن ابى امية المخزومى با ساير رفقا كه در طريق و رستگار امر ما مصر و مستمرند منزلست بايد كه او تبعه با كمال صدق و ادب ميل بدين و مذهب محمد بن عبد الله بن عبد المطلب كه اشرف دودمان لؤى بن غالب است نموده پاى اخلاص پيش گذاشته طريق حق و دين مهيمن خالق را