يارى دهد تا بتواند پادشاهى را بگيرد ، پادشاه باو گفت هرگز ترا يارى نمىدهم مگر اينكه سوگند ياد كنى كه از او بزرگترى ، و فيروز سوگند ياد كرد و پادشاه سى هزار مرد براى يارى او در اختيارش گذاشت مشروط بر آنكه فيروز شهر ترمذ را مرز [ 99 ] قرار دهد ، فيروز با آن لشكر حركت كرد و بيشتر مردم ايران هم از او پيروى كردند و او را شايسته تر از هرمزد ديدند كه هرمزد تندخو و شرور بود ، فيروز با او جنگ كرد و پادشاهى را او پس گرفت و گناه او را هم بخشيد و او را مؤاخذه نكرد .
فيروز پسر يزدگرد :
گويند فيروز پادشاهى كم بهره بود و از بيشتر گفتار و كردار خود بهره اى نمىبرد و مردم بروزگار او هفت سال پياپى دچار قحطى بودند رودخانه ها كم آب شد و چشمه ها بخشكيد و زمينها بىحاصل ماند و درختان پژمرده شد و دامها و پرندگان نابود شدند و آب دجله و فرات و ديگر رودخانه ها كاسته شد .
فيروز خراج را از مردم برداشت و به كارگزاران خود نوشت با مردم نيكو رفتار كنند و آنان را بيم داد كه اگر در منطقه حكومت ايشان كسى از گرسنگى بميرد از حاكم و كارگزار دادخواهى مىشود ، و با مردم چنان رفتار كرد كه در آن سالها هيچكس از گرسنگى نمرد و دستور داد مردم را فراخوانند تا در صحرا و فضاى آزاد جمع شوند و همگان از زن و مرد و كودك جمع شدند و از پيشگاه خداوند تقاضاى باران كرد و خداوند دعاى ايشان را برآورد و آسمان براى آنان باران فروريخت و زمين به بهترين حال برگشت و رودها پرآب و چشمه سارها روان شد و مردم به همان حال رفاه و آسايش و فراوانى نعمت بازگشتند .
فيروز شهر رى را ساخت و آنرا رام فيروز نامگذارى كرد و در آذربايجان هم شهرى ساخت كه آنرا باد فيروز نام نهاد و همان اردبيل است ، و پس از آن آماده جنگ با تركان شد و موبد و ديگر وزيران را همراه خود برد ، دختر خود فيروزدخت را نيز همراه برد و اموال و گنجينه هاى فراوان برداشت و يكى از

99 - ترمذ : شهرى معروف در ساحل شمالى رود جيحون اين شهر در سال 690 ميلادى بدست مسلمانان به سردارى موسى بن عبد الله بن خازم گشوده شد ، امروز از جمهورى تاجيكستان است .