كرب را كه جد اشعث بن قيس است بر قبيله ربيعه گماشت .
روزگارى گذشت تا آنكه حارث بن عمرو كندى درگذشت و صهبان هر يك از پسران او را در منطقه حكومت خود تثبيت كرد و مدتى باينگونه گذشت تا آنكه بنى اسد بر امير خود حجر [ 82 ] شوريدند و او را كشتند و چون اين خبر به صهبان رسيد عمرو بن نابل لخمى را براى حكومت بر مضر ، و لبيد بن نعمان غسانى را براى حكومت ربيعه فرستاد ، مردى از قبيله حمير بنام اوفى بن عنق الحيه را گسيل داشت و باو دستور داد كه بنى اسد را به سختى بكشد ، چون اين خبر باطلاع دو قبيله اسد و كنانه رسيد آماده شدند و چون اوفى از آن آگاه شد نزد صهبان برگشت ، قبيله هاى قيس و تميم هم متحد شدند و امير خود عمرو بن نابل را بيرون كردند و او هم نزد صهبان برگشت و معدى كرب پدر بزرگ اشعث همچنان امير ربيعه بود ، و چون صهبان از رفتار مضر نسبت به دستنشاندگان خود آگاه شد تصميم گرفت و سوگند ياد كرد كه با مضر شخصا و به تن خويش جنگ كند ، و چون اين خبر به مضر رسيد سران و بزرگان خود را جمع و در اين باره رايزنى كردند . و دانستند كه بدون همراهى قبيله ربيعه از عهده جنگ با صهبان برنمىآيند ، نمايندگانى بسوى قبيله ربيعه گسيل داشتند كه از جمله ايشان عوف بن منقذ تميمى و سويد بن عمرو اسدى پدر بزرگ عبيد بن ابرص و احوص بن جعفر عامرى و عدس بن زيد حنظلى بودند ، ايشان نزد قبيله ربيعه رفتند و سالار ربيعه در آن هنگام كليب بن ربيعه تغلبى بود و او همان كليب وائل است .
ربيعه پذيرفتند كه ايشان را يارى دهند و كليب را فرمانرواى اين كار كردند و او بر لبيد بن نعمان كه پادشاه ايشان بود وارد شد و او را كشت سپس همگان جمع شدند و حركت كردند و در سلان [ 83 ] با صهبان روياروى شدند ، لشكريان يمن پراكنده شدند و گريختند و در اين مورد فرزدق خطاب به جرير [ 84 ]

82 - در متن حجر بن عمرو است كه ظاهرا بايد حجر بن حارث باشد ( م ) . 83 - سلان : بمعنى دشت و وادى است و هم گذرگاه تنگ است ، براى اطلاع بيشتر ، ر . ك ، ايام العرب فى الجاهليه ، محمد احمد جاد مولىبك ، على محمد بحاوى ، محمد ابو الفضل ابراهيم ، مصر ( م ) . 84 - دو شاعر بزرگ قرن اول هجرت كه ميان ايشان رقابت بوده و يك ديگر را هجو گفته‌اند ، ر . كالشعر و الشعراء ، ابن قتيبه ، صفحات 381 - 374 ، بيروت 1969 ( م ) .