قوىسلطنتتر و لشكردارتر از او نبود و چگونه اسكندر بسوى او رفت و جان و پادشاهى او را ستاند و از فؤر پادشاه هند بپرس كه سرانجامش چگونه شد .
پادشاه چين گفت ، اى فيناوس خبر كار اين مرد و پيروزى و ظفر او بمن رسيده است و در صدد اين بودم كه نمايندگانى پيش او بفرستم و از او تقاضاى صلح و پيمان كنم و باو اطلاع دهم كه من فرمانبردار و شنواى دستور او خواهم بود و همه ساله خراج پرداخت مىكنم و نيازى نيست كه او به سرزمين من وارد شود .
آنگاه تاج خود و هدايايى از بهترين تحفه هاى كشور خود از پوست سمور و قاقم و خز و پارچه هاى ابريشمى چينى و زينهاى چينى و شمشيرهاى هندى و مشك و عنبر و صفحه هاى زر و سيم و زره و بازوبند و كلاه خود فرستاد و اسكندر همه را گرفت .
ياجوج و ماجوج :
اسكندر به لشكرگاه خود برگشت و سرزمين چين را رها كرد و بسوى مردمى حركت كرد كه خداى عز و جل داستان آنرا چنين بيان فرموده است : [ 44 ] « گفتند اى ذو القرنين همانا ياجوج و ماجوج در زمين تباهىكنندگانند » چگونگى داستان و ساختن سد را هم خداوند بيان فرموده است ، اسكندر از آنان درباره آن ملتها پرسيد گفتند ما فقط كسانى را كه نزديك ما هستند مىشناسيم ولى ديگران را نمىشناسيم ، آنانى كه مىشناسيم ياجوج و ماجوج و تاويل و تاريس و منسك و كمارى هستند .
چون اسكندر از ساختن سد ميان مردم و ايشان آسوده شد از سرزمين ايشان كوچ كرد و ميان گروهى از مردم رسيد كه سرخپوست و آشفته خرد بودند ، زنهاى ايشان و مردان از يك ديگر كناره گرفته بودند و در هر سال فقط سه روز با يك ديگر

44 - آيه 95 سوره هيجدهم كهف . داستان ذو القرنين از آيات 100 - 83 همين سوره آمده است ، در مورد كلمه ذو القرنين و اينكه چه كسى بوده است در كتابهاى تفسير و تاريخ بحثهاى گوناگون شده است ، در منابع جاهلى هم درباره او سخن رفته است ، برخى منذرين ماء السماء را و برخى تبع اقرن پادشاه يمن و برخى اسكندر را ذو القرنين مىدانند اخيرا هم درباره كوروش مطالبى عنوان شد ، براى اطلاع بيشتر ر . ك ( 1 ) طبرسى ، مجمع البيان ص 490 ج 6 و 5 چاپ بيروت ( 2 ) دائرة المعارف الاسلاميه ص 403 ج 9 چاپ افست جهان تهران بدون تاريخ ( م ) .