است سه هزار فرسنگ و جزيرة العرب و اطراف آن هزار فرسنگ .
گويند و خبر قندافه ملكه مغرب زمين و گسترش و خرمى كشور او و اهميت و بزرگى پادشاهى او و اينكه شهر او چهار فرسنگ است و قطعه سنگهايى بطول شصت ذراع دربا روى آن بكار رفته است و خبر خردمندى و دورانديشى قندافه به اسكندر رسيد و براى او چنين نوشت .
« از اسكندر پسر فيلفوس پادشاه چيره بر همه پادشاهان زمين به قندافه ملكه سمرة ، اما بعد به تو خبر رسيده است كه خداوند چه سرزمينهايى را بر من بخشيده است و چه پيروزى و ساز و برگى براى من فراهم فرموده است اكنون اگر سخن مرا گوش دهى و فرمانبردار باشى و به خدا ايمان آورى و بتان و شريكانى را كه غير از خداوند پرستيده مىشوند كنار بگذارى و خراج براى من بفرستى از تو مىپذيرم و دست از تو برمىدارم و از سرزمين تو برمىگردم و اگر اين پيشنهاد را نپذيرى بسوى تو خواهم آمد ، و نيرويى جز با توكل به خدا نيست » .
قندافه براى او چنين نوشت .
« سركشى فراوان و بخود شيفتگى تو ، ترا به نوشتن اين نامه واداشته است ، اگر مىخواهى بيايى بيا ، تا چيزى را بچشى كه از غير از من نچشيده اى و السلام » .
چون پاسخ نامه اسكندر چنين بود ، به پادشاه مصر كه در اطاعت اسكندر بود نوشت تا قندافه را به فرمانبردارى از او دعوت كند و او را از بدفرجامى سركشى بترساند ، پادشاه مصر همراه صد تن از ويژگان خود نزد قندافه رفت ولى به نتيجه مطلوب دست نيافت و نزد اسكندر برگشت و او را آگاه ساخت .
اسكندر آماده شد و با لشكرهاى خود بسوى قندافه حركت كرد و چون به شهر قيروان [ 42 ] رسيد كه فاصله آن تا مصر يك ماه راه است آنرا با نصب منجنيقها گشود و بسوى قندافه پيش رفت و براى آن دو داستانها و اخبارى است و سر انجام با او پيمان صلح و آشتى نوشت و متعهد شد كه به پادشاهى و كشور قندافه كارى نداشته باشد .

42 - شهرى در تونس كه عقبة بن نافع آنرا در سال 55 هجرى ساخت و پاى تخت سرزمينهاى مغرب بود و در آن مساجدى بسيار وجود دارد .