سوى ابو مسلم حركت كردند و همگان جامه سياه پوشيده و نيمى از چوبدستىهاى خود را هم سياه كرده و به چوبدستى خود « كافركوب » نام گذاشته بودند [ 445 ] آنان در حالى كه گروهى بر اسب و گروهى بر خر سوار بودند و گروهى پياده از هر سوى آمدند و در حالى كه خرهاى خود را پيش مىراندند خطاب بانها بانگ مىزدند » خر مروان » و اين كار را براى تحقير مروان مىكردند ، و شمار ايشان حدود صد هزار تن بود . [ 446 ] چون خبر قيام ابو مسلم به نصر بن سيار رسيد ، در كار خود فروماند و بر جان خود ترسيد و بيم آن داشت كه مبادا كرمانى همراه يمانىها و مردم ربيعه به ايشان ملحق شود كه در اين صورت تباهى او حتمى بود ، تصميم گرفت محبت بنى ربيعه را كه با كرمانى و مقيم مرو بودند جلب كند و اين اشعار را براى آنان نوشت .
« به قبيله ربيعه و افراد آن كه در مرو هستند ابلاغ كن به خشم آيند پيش از آنكه خشم سودى نداشته باشد .
درد شما چيست كه ميان خود به جنگ پرداخته‌ايد ، گويى خردمندان از ميان شما ناپديد شده‌اند .
و دشمن بىسر و پا و انبوه و بىدين فرومايه را كه بر شما سايه انداخته است رها كرده‌ايد .
اين دشمنان عرب نيستند كه آنان را بشناسيم و اگر نسب خويش را بگويند از ايرانيان والا گهر هم نيستند .
مردمى كه متدين به دينى هستند كه آنرا از پيامبر نشنيده‌ام و نه در كتابهاى آسمانى آمده است . اگر كسى از آيين ايشان از من بپرسد همانا دين و آيين ايشان كشتن عرب است » .
افراد قبيله ربيعه باين اشعار اعتنا نكردند .
به امام ابو العباس كه در كوفه پنهان بود خبر رسيده بود كه ابو مسلم اگر

445 - در متن عربى به صورت جمع « كافركوبات » آمده است . ( م ) 446 - آيا همين موضوع سبب مشهور شدن مروان به مروان حمار نبوده است ؟ . ( م )