متعال آن ده خصلت را از تو دوست مىدارد ، كرم و عفو و ديندارى و دادگرى و مهربانى و وقار تو در مجلس خودت و بزرگوارى و رعايت پيوند خويشاوندى و ادب » .
خالد هم بر او درود فرستاد و سخن نيكو گفت ، چون اين خبر به هشام رسيد گفت كار اين عبد الرحمن بن ثويب تبهكار بانجا كشيده است كه براى خالد صفاتى بيان كند كه در هيچيك از خلفا كه امين خداوند بر مردم و سرزمينهاى اويند جمع نشده است ، هشام دستور داد او را ادب كردند و از دمشق تبعيد ساختند .
چون اين خبر به خالد بن عبد الله رسيد در حالى كه گروهى از سران و بزرگان شام پيش او بودند چنين گفت .
« آيا از اين رفتار هشام با مردى كه چند خصلت مرا گفته است و اظهار داشته كه براى آن صفات مرا دوست مىدارد تعجب نمىكنيد كه او را زده و بيرون رانده است و حال آنكه سخنى به مراتب مهمتر از آنچه عبد الرحمن براى من گفته است عبد الله بن صيفى براى او گفته است ، و آن هنگامى بود كه به هشام گفت اى امير مؤمنان آيا جانشين تو ميان افراد خانواده ات در نظرت بهتر و محبوبتر است يا فرستاده تو ؟ و هشام گفت البته خليفه و جانشينان من . و او به هشام گفت تو خليفه خداوند بر زمين و مردم هستى و حال آن كه محمد ( ص ) رسول خدا براى ايشان است بنابر اين تو در نظر خداوند گرامىترى از او ، هشام اين سخن عبد الله بن صيفى را كه همپايه كفر است رد نكرد و اكنون بر عبد الرحمن خشم مىگيرد و خصالى را كه خداوند دوست مىدارد و او گفته است بواسطه همين نكته كه خداوند آنها را دوست مىدارد مرا هم دوست مىدارد ، انكار مىكند .
چون اين سخن هم باطلاع هشام رسيد اعتنايى نكرد و او را بر اين گفتارش نگرفت ، و چون نوزده سال و هفت ماه [ 432 ] از حكومت هشام گذشت گرفتار

432 - جاى سؤال و تعجب است كه چرا ابو حنيفه دينورى نوزده سال و هفت ماه حكومت هشام را باين اختصار و آن هم نقل قضيه خالد و او گذرانده است و حال آنكه در ترجمه طبرى بيش از 200 صفحه است و اين مساله از اهميت اخبار الطوال كاسته است . ( م )