مختار كه مردى زبانآور بود لب به سخن گشود ، نخست نيايش و ستايش خداوند و درود بر پيامبر ( ص ) را بيان كرد و سپس خطاب به ابراهيم چنين گفت :
خداوند متعال تو و پيش از تو پدرت را به دوستى و يارى دادن و شناخت منزلت بنى هاشم و حقوقى كه خداوند براى ايشان واجب فرموده گرامى داشته است ، و اكنون محمد بن على بن ابى طالب يعنى محمد بن حنفيه اين نامه را در حضور اين گروه كه همراه منند براى تو نوشته است ، همراهان او همگى گفتند گواهى مىدهيم كه اين نامه اوست و خود ما او را هنگامى كه اين نامه را مىنوشت ديديم .
مختار نامه را باو داد كه گشود و خواند و در آن چنين نوشته بود :
« بسم الله الرحمن الرحيم ، از محمد بن على به ابراهيم بن اشتر ، و بعد همانا مختار در صدد انتقام گرفتن از خون حسين ( ع ) است در اين كار او را يارى ده و با او همكارى كن تا خداوند پاداش اين جهانى و پاداش پسنديده آن جهانى به تو عنايت فرمايد » .
چون ابراهيم نامه را خواند گفت براى اجراى فرمان محمد بن على سراپا گوش و فرمانبردارم ، هر چه مىخواهى بگو و بخواه .
مختار گفت آيا درباره كار خود ما پيش تو بياييم يا تو پيش ما مىآيى ؟
ابراهيم گفت من همه روزه به خانه تو خواهم آمد .
شعبى مىگويد [ 361 ] ابراهيم همه روز با تنى چند از دوستان و خدمتكاران خود سوار مىشد و به خانه مختار مىآمد .
شعبى گويد ، از گواهى دادن آن گروه كه همراه من بودند بر اينكه خود ديده‌اند كه محمد بن حنفيه آن نامه را براى ابراهيم نوشته است به وحشت افتادم و به خانه هر يك مراجعه كردم و پرسيدم آيا تو خودت محمد بن حنفيه را به هنگام نوشتن اين نامه ديده اى ؟

361 - عامر بن شراحيل معروف به شعبى ، منسوب به شعب كه خاندانى از قبيله همدان است متولد 19 و در گذشته 103 هجرت ، وابسته و نديم عبد الملك مروان و از سرسپردگان بنى مروان است ، ر . ك ، زركلى - الاعلام ج 4 ص 18 . ( م ) .