همراهانش گريختند .
مردم بصره براى عبد الله زبير نامه نوشتند و باو اطلاع دادند كه اميرى ندارند و از او خواستند كسى را بفرستد تا عهده دار حكومت شود ، او حارث بن عبد الله بن ابى ربيعه مخزومى را فرستاد كه به بصره آمد و حكومت را در دست گرفت و بزرگان بصره را دعوت و با ايشان مشورت كرد كه فرماندهى جنگ با خوارج را به چه كسى واگذارد و همگان گفتند بر تو باد به مهلب بن ابى صفره .
مردى از بصريان بنام ابن عراده برخاست و اين اشعار را براى او خواند : [ 343 ] « مسلم بن عبيس جان بر سر اين كار نهاد ، و براى جنگ ، پير مرد حجازى عثمان قيام كرد ، او پيش از روبرو شدن رعد و برقى زد ولى برق حجازى فريبنده است .
عثمان به بال پشه اى هم صدمه نزد و دشمنان دين همچنانكه بودند پايدارند . هيچكس شايسته فرماندهى اين جنگ غير از مهلب نيست كه مرد سالخورده و جنگ آزموده است ، چون گفته شود چه كسى از دو عراق حمايت مىكند قبايل معد و قحطان با دستها خود باو اشاره ميكنند .
او همان مردى است كه اگر با ايشان روياروى شود آتش آنان را خاموش مىكند و هيچكس جز مهلب شايسته اين جنگ نيست » .
جنگ مهلب با خوارج :
احنف بن قيس به حارث بن عبد الله گفت اى امير براى امير مؤمنان عبد الله بن زبير نامه بنويس و از او بخواه تا براى مهلب نامه اى بنويسد كه مردى را در خراسان بگمارد و خودش به سوى خوارج رود و عهده دار جنگ با ايشان شود ، حارث آن نامه را نوشت و چون نامه به عبد الله بن زبير رسيد براى مهلب چنين نوشت :
« بسم الله الرحمن الرحيم ، از عبد الله امير مؤمنان به مهلب بن ابى صفرة ، و سپس ، حارث بن عبد الله براى من نامه نوشته است كه آتش جنگ

343 - در الشعر و الشعراء و معجم الشعراء و المؤتلف آمدى و عقد الفريد نام اين شخص را نديدم . ( م )