بار ديگر به ايمان و توبه گراييده اى ما درباره خواسته تو كه بازگشت به سوى تو است بررسى خواهيم كرد و اگر نه به تو هم اعلان جنگ مىدهيم و خداوند كيد خائنان را راهنمايى نمىفرمايد » .
چون على ( ع ) نامه آنان را خواند از ايشان نااميد شد و چنين مصلحت دانست كه آنها را به حال خودشان واگذارد و براى از سر گرفتن جنگ با معاويه به شام برود . و با مردم حركت كرد و در نخيلة اردو زد و به ياران خود فرمود آماده براى حركت به شام باشيد و من براى همه برادران شما نوشته‌ام كه پيش شما بيايند و چون برسند به خواست خداوند حركت خواهيم كرد .
على ( ع ) به تمام فرمانداران خود نوشت كه جانشينان خود را بر ولايت خود بگمارند و پيش او بيايند براى عبد الله بن عباس هم كه فرماندار بصره بود نوشت « اما بعد ما در نخيله اردو زده‌ايم و تصميم گرفته‌ايم به جنگ دشمن خود سوى مردم شام برويم چون اين نامه بدست تو رسيد همراه كسانى كه پيش تو هستند نزد ما بيا و السلام » .
عبد الله بن عباس همراه شجاعان و سواركاران بصره كه حدود هفت هزار مرد بودند به حضور على ( ع ) آمد و چون آماده حركت شد اخبار دردآورى از خوارج رسيد كه عبد الله بن خباب و همسرش را در راه ديده و از آن دو پرسيده‌اند آيا شما به حكمين راضى هستيد و چون گفته‌اند آرى هر دو را كشته‌اند ، همچنين زن ديگرى بنام ام سنان صيداوى را كشته‌اند و در راهها جلو مردم را مىگيرند و آنان را مىكشند ، چون اين اخبار به على ( ع ) رسيد حارث بن مره فقعسى [ 271 ] را فرستاد كه خبر ايشان را بياورد ، خوارج او را گرفتند و كشتند .
و چون اين خبر به مردم رسيد پيش على ( ع ) آمدند و گفتند اى امير مؤمنان آيا اينان را به گمراهى خودشان وامىگذارى و مىروى ؟ و آنان همچنان بر روى زمين تباهى بارآورند و راه مردم را با شمشير ببندند ؟ با مردم به سوى ايشان برو و آنان را به بازگشت به اطاعت و پيروى از جماعت دعوت كن اگر توبه كردند و پذيرفتند كه خداوند توبه كنندگان را دوست مىدارد و اگر نپذيرفتند بانان اعلان جنگ كن و چون امت را از ايشان آسوده ساختى به شام برو .

271 - منسوب به فقعس كه نام پدر يكى از قبايل عرب است ، ر . ك ، ابن دريد ، جمهرة ، ص 343 ج 3 . ( م )