كه پيش از هزيمت بود مرتب شد ، و چون سپاهيان در جاى خود مرتب ايستادند در فاصله ميان نماز مغرب و عشا على ( ع ) ميان صفها حركت فرمود و آنان را به سبب عقبنشينى ايشان سرزنش كرد .
آنگاه شامىها به مردم تميم كه در پهلوى راست سپاه على ( ع ) بودند حمله آوردند و آنان را عقب راندند ، زحر بن نهشل فرياد برآورد كه اى فرزندان تميم كجا مىگريزيد ؟
گفتند نمىبينى چه بر سر ما آمده است ؟ گفت اى واى بر شما هم مىگريزيد و هم براى آن بهانه مىآوريد ؟ اگر براى دين جنگ نمىكنيد براى حفظ نسب و شرف خود جنگ كنيد و همراه من حمله كنيد ، زحر حمله كرد آنان هم همراه او حمله كردند و زحر چندان جنگ كرد كه كشته شد و او پيشاپيش آنان حمله مىكرد ، هر دو گروه به يك ديگر حمله كردند و چندان به جنگ ادامه دادند تا آنجا كه نيزه ها شكست و شمشيرها از كار افتاد ، آنگاه با چنگ و دندان به پيكار ادامه دادند و بر روى هم سنگريزه و خاك مىپاشيدند و آنگاه از هر سو بانگ برداشتند كه اى عربها چه كسى مىخواهد براى زنها و فرزندان باقى بماند خدا را خدا را رعايت حال زنان را بكنيد .
در اين هنگام على ( ع ) در انبوه شاميان فرومىشد و چندان شمشير مىزد كه شمشيرش خميده مىشد و خونآلود از معركه بيرون مىآمد و شمشيرش را تند و راست مىكردند و باز به ميدان برمىگشت و قبيله ربيعه در جنگ و پايدارى با آن حضرت از هيچ كوششى فروگذار نبودند .
خورشيد غروب كرد و آنان نزديك معاويه رسيدند و معاويه به عمرو عاص گفت چه صلاح مىبينى ؟ گفت سراپرده ات را تخليه و رها كن .
معاويه از منبرى كه بر آن بود فرود آمد و سراپرده را رها كرد و افراد قبيله ربيعه فرارسيدند و على ( ع ) پيشاپيش آنان بود ، سراپرده ها را فروگرفتند و آنها را از جاى كندند و برگشتند و على ( ع ) آن شب را ميان قبيله ربيعه گذراند .
كشته شدن هاشم بن عتبة بن ابى وقاص مرقال :
چون صبح شد على ( ع ) پيكار با شاميان را آغاز كرد و پرچم بزرگ را به