حركت كنند و آنان را از سرزمينهاى خودشان بيرون كنند و در سرزمينهاى شما با شما جنگ كنند راى خود را در اين مورد بر من عرضه كنيد » طلحة بن عبيد الله سخن گفت و چنين اظهار داشت كه اى امير مؤمنان كارها ترا كار كشته و روزگار ترا ورزيده و آزموده كرده است و تو فرمانروايى فرمان بده تا اطاعت كنيم و ما را حركت بده تا حركت كنيم .
پس از او عثمان بن عفان سخن گفت كه اى امير مؤمنان براى مردم شام بنويس تا از شام حركت كنند و براى يمنىها بنويس از يمن حركت كنند و براى بصريها بنويس از بصره حركت كنند خودت هم با مردم مدينه حركت كن و چون به كوفه برسى مسلمانان ديگر هم از شهرها و سرزمينهاى خود آنجا رسيده‌اند و اگر چنين كنى از ايشان نيرومندتر و داراى لشكر بيشترى خواهى بود .
مسلمانان از هر گوشه بانگ برداشتند كه عثمان درست مىگويد ، عمر به على ( ع ) گفت اى ابو الحسن تو در اين باره چه مىگويى ؟ على ( ع ) فرمود اگر همه لشكر شام را از شام بيرون ببرى روميان آهنگ بستگان و زن و فرزندان ايشان مىكنند و اگر همه لشكر يمن را حركت دهى حبشىها بر سرزمين ايشان هجوم مىآورند و اگر خودت از اين حرم بيرون شوى چنان كار براى تو دشوار مىشود كه ممكن است از پشت سر خود نگرانتر از پيش روى خود شوى و چون ايرانيان ترا مقابل خود ببينند خواهند گفت كه اين پادشاه تمام سرزمينهاى عرب است و موجب خواهد شد كه سختتر جنگ كنند ، و ما در روزگار پيامبرمان كه سلام و درود خدا بر او باد و پس از رحلت آن حضرت به كثرت عدد با دشمن پيكار نكرده‌ايم ، معتقدم براى شامىها بنويسى كه دو سوم ايشان در شام باقى بمانند و يك سوم ايشان حركت كنند همچنين براى مردم عمان و ديگر استانها و شهرها .
عمر گفت اين همان رايى است كه خودم بر آن اعتقاد دارم ولى دوست مىداشتم شما هم در آن باره با من هماهنگ باشيد و همان گونه براى شهرستانها نوشت .
آنگاه عمر گفت كسى را به فرماندهى اين جنگ مىگمارم كه فردا سپر استوارى در برابر سر نيزه هاى آن قوم باشد و فرماندهى را به نعمان بن مقرن