مثنى را آمدن خالد بن وليد خوش نيامد كه پنداشته بود ابو بكر خود او را به فرماندهى سپاه خواهد گماشت .
خالد و مثنى همراه لشكريان خود حركت كردند و كنار حيره اردو زدند و مردم حيره در كاخهاى سه گانه خود حصارى شدند .
آنگاه عمرو بن بقيله آنجا آمد و داستان او و خالد معروف است كه چگونه خالد گياه مسمومى با بردن نام خدا خورد و زيانى باو نرسيد ، ايرانيان كه در كاخهاى سه گانه خود محصور بودند با خالد صلح كردند كه ساليانه صد هزار درهم به مسلمانان بپردازند .
در اين هنگام نامه ابو بكر براى خالد را عبد الرحمن جميل جمحى آورد كه باو فرمان داده بود با مسلمانان همراه خود به يارى ابو عبيدة بن جراح به شام برود و او عمرو بن حزم انصارى را [ 155 ] همراه مثنى به جانشينى خود در حيره گماشت و خود بسوى انبار حركت كرد ، هنگامى كه خالد به عين التمر [ 156 ] كه پادگانى از ايرانيان آنجا مستقر بود رسيد مردى از ايشان تيرى به عمرو بن زياد بن حذيفة بن هشام بن مغيره زد و او را كشت و عمرو همانجا مدفون است .
خالد مردم عين التمر را محاصره كرد و آنان را بدون اينكه امان دهد مجبور به تسليم شدن كرد مردان را گردن زد و زنان و كودكان را اسير گرفت از جمله اين اسيران پدر محمد بن سيرين و حمران بن ابان آزاد كرده عثمان بن عفان هستند ، خالد هلال بن عقبه را كه از اعراب و مرزبان آن پادگان بود كشت و جسدش را بر دار آويخت او از قبيله نمر بن قاسط بود .
خالد به قبيله اى كه از بنى نمر و تغلب بودند هجوم برد گروهى از ايشان را كشت و اموال گروهى را به غنيمت گرفت و خود را به شام رساند .
عمرو بن حزم و مثنى بن حارثه تا هنگام مرگ ابو بكر در حيره بودند و به سرزمين عراق حمله مىكردند . [ 157 ]

155 - براى اطلاع بيشتر از احوال اين مرد ، ر . ك ، ابن اثير ، اسد الغابه ص 98 ج 4 ، او در سال 51 هجرى در گذشته است . ( م ) . 156 - عين التمر : شهرى در مغرب رود فرات در صحراى شام ، ر . ك ، ياقوت ، معجم البلدان ص 253 ج 6 و در آن آمده است مادر محمد بن سيرين از اسيران اين جنگ بوده است نه پدرش . ( م ) 157 - مرگ ابو بكر در 21 جمادى الثانية سال سيزدهم هجرت ، اوت 634 ميلادى بوده است .