همراهى كنى با تو خواهيم بود و گر نه ترا خلع و كس ديگرى را بر خود سالار مىكنيم ، بهرام چون آنان را يك دل و هماهنگ ديد با اندوه و ناخوشى با ايشان موافقت كرد ، هرمزگرابزين و يزدك دبير شبانه از اردوگاه بهرام چوبين گريختند و خود را به مدائن رساندند و خبر را به هرمز گزارش دادند .
بهرام همراه لشكريان خود براى جنگ با هرمز بسوى عراق حركت كرد و چون به شهر رى رسيد آنجا اقامت كرد و سكه اى با تصوير خسرو پرويز پسر هرمز شاه و نام او ساخت و دستور داد ده هزار درهم سكه زدند و پوشيده آنها را به مداين فرستاد و ميان مردم پخش كرد و چون هرمز از آن آگاه شد ترديد و شك نكرد كه پسرش خسرو براى رسيدن به پادشاهى دسيسه مىكند و خود او دستور داده است كه آن سكه ها زده شود ، بهرام چوبينه هم همين را مىخواست . هرمز تصميم گرفت خسرو پرويز را بكشد و او شبانه بسوى آذربايجان گريخت و مقيم آن سرزمين شد ، هرمز بندويه و بسطام را كه دايىهاى خسرو پرويز بودند احضار كرد و درباره خسرو از ايشان پرسيد گفتند خبرى از او نداريم ، هرمز بان دو بدگمان شد و دستور داد هر دو را زندانى كردند .
هرمز آنگاه مشاوران خود را جمع و با ايشان مشورت كرد و آنان گفتند اى پادشاه در كار بهرام چوبين شتاب كردى معتقديم كه يزدان گشنس را پيش بهرام بفرستى و بهرام حتما او را نخواهد كشت و هر گاه يزدان نزد او برود و پوزش خواهى و اقرار به گناه كند بهرام را دل خوش كرده اى و او را به طاعت بر مىگردانى و بدين وسيله از خونريزىها جلوگيرى مىكنى و هرمز اين پيشنهاد را پذيرفت .
يزدان گشنس را گسيل داشت و او چون آماده حركت شد پسر عمويش كه بواسطه جرمى زندانى و در زندان شاهى بود باو پيام داد كه از شاه خواهان عفو او شود و او را با خود همراه ببرد و مىتواند در كارها او را يارى دهد ، يزدان چنان كرد و او را با خود برد ولى چون به شهر همدان رسيد به پسر عمويش بدگمان شد و به شاه نامه اى نوشت كه او را برگردانده تا شاه او را بكشد يا به زندان برگرداند چه او بدكار و خونريز است و باو گفت براى برخى از كارها نامه اى براى شاه نوشته‌ام شتابان برو و اين نامه را به شاه بده و هيچكس را بر اين كار آگاه مكن .