قسمت اول- طب يونان و انتقال آن بايران‌

بقراط پيشواى علم طب‌ [1]

لازم بتذكّر نيست كه طبّ در عالم چنانكه در جميع كتب تاريخى آمده توسّط پيشواى بزرگ اين علم يعنى بقراط ترقّى نموده و الحقّ اگر نام بقراط را پدر علم طبّ گذارده‌اند بحقّ بوده است‌ [2].

بقراط طبّ را از صورت خرافات و اسرار بيرون آورده با مطالعه كامل ثابت نمود كه امر زندگانى و مرگ قوانين طبيعى ميباشد، بعلاوه تجربه را نيز ضميمه آن نمود كه در حقيقت طبّ نظرى‌Medecine theorique و طبّ عملى‌Medecine pratique را با يكديگر توأم نمود، از آن گذشته بواسطه تأليفات خود كه در اين علم برشته تحرير در آورده آثار گرانبهائى از خود بيادگار گذاشته است.

از خصائص طبّ بقراط كه دانستن آن بر هر پزشك لازم بلكه واجب است آنكه بقراط مسائل اخلاقى و اجتماعى و تكاليف طبيب را در برابر بيمار و جامعه با بهترين طرزى برشته تحرير در آورده و همانست كه بسوگند نامه بقراطSermentd ,Hippocrate معروف ميباشد كه هنوز

[1] -Hippocrate .

[2] - تأليفات بقراط در طبّ پايه و اساس و مبناى دانش پزشكى بوده و عمده‌ترين تأليف وى عبارتند از «الف- سوگندنامه بقراط، ب- آب و هواى بقراط، ج- طبيعت انسان، د- تقدمة المعرفه، ه- كتاب امراض حادّه، و- كتاب ابيذيمياى بقراط، ز- كتاب فصول، ح- كتاب اخلاط كه تمام آنها را جالينوس تفسير نموده. اهوازى كتاب اوّل (يعنى سوگندنامه) را در ابتداى كتاب خود شرح داده است و رازى نيز اشاراتى از كتاب امراض حادّه و اپيديمياى بقراط در كتاب حاوى بيان داشته و از كتاب فصول نيز خرده‌گيرى كرده و شخصا كتاب فصول موسوم به مرشد را تأليف نموده است.