كليه‌ها در بيشتر اوقات، خون آلوده را از سطح معده و روده‌ها جذب مى‌كنند.

سپس دو شريان از شريان پايين رو جدا مى‌گردد كه به سوى بيضه‌ها مى‌روند. شريانى كه به سوى بيضه چپ مى‌رود پيوسته شاخه‌اى از شريان رو به كليه چپ را همراه دارد، بلكه چه بسا مبدأ شريانى كه به سوى بيضه چپ مى‌رود تنها از كليه چپ باشد، و مبدأ شريانى كه به سوى بيضه راست مى‌رود، پيوسته شريان بزرگ‌ [1] مى‌باشد و به ندرت چيزى از آنچه به سوى كليه راست مى‌رود با آن همراهى مى‌كند.

سپس از اين شريان بزرگ‌ [2] شريان‌هايى جدا مى‌گردد كه (شعبه‌اى) در نهرهاى وريدى پيرامون روده راست پراكنده مى‌گردد، و شاخه‌هايى در طناب نخاعى متفرق مى‌شود كه از شكاف‌هاى مهره‌اى وارد مى‌گردد و رگ‌هايى نيز به سوى دو طرف خاصره مى‌رود.

شريان ديگرى به سوى بيضه‌ها مى‌رود و از جمله اين شاخه‌ها زوج كوچكى است كه به شرمگاه زنان‌ [3] منتهى مى‌گردد، غير از آن كه بعد از اين دربارة مرد و زن بيان مى‌شود.

اين زوج شريان با وريدها آميخته مى‌گردد، سپس اين شريان بزرگ با رسيدن به آخرين مهره‌ [4] با وريد همراه،- چنانچه آن را بيان خواهيم كرد- به دو بخش به شكل لام در نوشتن يونانى (؟) تقسيم مى‌گردد، يك بخش راست رو و بخش ديگر چپ رو مى‌باشد هر يك از آن دو سوار بر استخوان خاجى به سوى ران پيش مى‌روند و قبل از رسيدن به ران هر يك از آن دو، رگى را به جا مى‌گذارند كه به سوى مثانه و ناف پيش مى‌روند، سپس آن دو در ناف به يكديگر مى‌رسند. اين دو رگ در دوره جنينى به وضوح ديده مى‌شود، ليكن در دوران تكاملى انتهاى آن دو خشك شده و ريشه‌هاى آن به جا مى‌ماند كه از آن دو، شاخه‌هايى (بزرگ) در بين ماهيچه‌هاى واقع بر استخوان خاجى پراكنده مى‌گردد.

[1] مقصود از شريان بزرگ، شريانى است كه اين دو شاخه شريانى از آن منشأ يافته است نه بالاتر از آن.

[2] شريان باقى مانده از شريان اصلى.

[3] شريان واژينال (Vaginal Artery( اين شريان معمولا جايگزين شريان مثانه‌اى تحتانى (كه در مردان وجود دارد) مى‌گردد و واژن و قاعده مثانه را خون مى‌دهد. (ضروريات آناتومى اسنل، ص 189).

[4] مقصود، آخرين مهره كمرى مى‌باشد.