از آنجا كه كار پرده حاجز بسيار با اهميت است‌ [1] براى عصب رسانى بدان از مبادى متعدد عصب بهره گيرى گرديد تا اگر آسيبى به يك مبدأ عصب وارد گردد، پرده حاجز دچار تباهى نگردد.

فصل چهارم: تشريح عصب مهره‌هاى سينه‌ [2]

محل خروج زوج اول از رشته عصب‌هاى سينه‌اى، شكاف بين مهره اول و دوم از مهره‌هاى سينه مى‌باشد و به دو شاخه تقسيم مى‌گردد:

بزرگ‌ترين شاخه آن در بين ماهيچه‌هاى دنده‌اى‌ [3] و ماهيچه‌هاى پشت پراكنده مى‌گردد؛

شاخه دوم (كوچك‌تر) روى دنده‌هاى نخستين امتداد مى‌يابد و با هشتمين عصب گردنى همراه مى‌گردد و هر دو به سمت دو دست امتداد مى‌يابند تا (براى رساندن حس و حركت) به ساعد و كف دست برسند.

محل خروج زوج دوم، از شكاف واقع بعد از شكاف ياد شده مى‌باشد، يك شاخه‌ [4] از آن براى رساندن حس به سطح بازو عصب رسانى مى‌كند. [5]

شاخه باقى مانده‌ [6] همراه با ديگر زوج‌هاى به جا مانده‌ [7] پس از تجمع به سمت ماهيچه‌هاى واقع بر استخوان شانه كه حركت دهنده مفصل آن مى‌باشند و نيز ماهيچه‌هاى پشت مى‌روند.

رشته‌هايى از اين عصب كه از مهره‌هاى سينه مى‌رويد و به سوى شانه نمى‌رود

براى عصب رسانى به ماهيچه‌هاى پشت و ماهيچه‌هاى بين دنده‌اى متصل به استخوان‌

[1] ترويح قلب و رساندن هوا بدان و دفع بخار دخانى از آن مى‌باشد.

[2] اعصاب نخاعى كه از مهره‌هاى سينه خارج مى‌گردد دوازده زوج و يك فرد از عصب مى‌باشد.

[3] اعصاب دنده‌اى (Intercostal Nerves( اعصاب بين دنده‌اى شاخه‌هاى قدامى 11 عصب نخاعى سينه‌اى اول هستند هر عصب بين دنده‌اى، وارد يك فضاى بين دنده‌اى مى‌شود. (ضروريات آناتومى اسنل، ص 260)

[4] اين زوج نيز به دو شاخه از عصب تقسيم مى‌گردد.

[5] لذا به دليل همين تقارن عصب در بيمارى ذات الجنب دست دچار درد مى‌گردد.

[6] يعنى شاخه دوم از زوج دوم.

[7] يعنى ده زوج عصب باقى مانده از اعصاب سينه‌اى.