تيمم
در هفت مورد به‌جاى وضو و غسل بايد تيمم كرد:

«اول» آن كه تهية آب به قدر وضو يا غسل ممكن نباشد.
(مسأله‌655 ) اگر انسان در آبادى باشد، بايد بنابر احتياط براى تهيه آب وضوء و غسل، به قدرى جستجو كند كه از پيدا شدن آن نااميد شود، و اگر در بيابان باشد، چنان‌چه زمين آن پست و بلند يا به جهت زيادى درختان راه آن دشوار است، بايد در هر يك از چهار طرف به انداز پرتاب يك تير قديمى كه با كمان پرتاب مى‌كردند[1] در جستجوى آب برود والا بايد در هر طرف به انداز پرتاب دو تير جستجو نمايد.
(مسأله‌656 ) اگر بعضى از چهار طرف هموار و بعضى ديگر پست و بلند باشد، در طرفى كه هموار است به انداز پرتاب دو تير و در طرفى كه هموار نيست به انداز پرتاب يك تير جستجو كند.
(مسأله‌657 ) در هر طرفى كه يقين دارد آب نيست، در آن طرف جستجو لازم نيست.
(مسأله‌658 ) كسى كه وقت نماز او تنگ نيست، و براى تهيه آب وقت دارد، اگر يقين دارد در محلى دورتر از مقدارى كه بايد جستجو كند آب هست بايد براى تهيه آب برود، و اگر گمان دارد آب هست، رفتن به آن محل لازم نيست ولى اگر گمان او قوى و به حد اطمينان باشد، بايد براى تهيه آب به آن محل برود.
(مسأله‌659 ) لازم نيست خود انسان در جستجوى آب برود، بلكه مى‌تواند كسى را كه به‌گفتة او اطمينان دارد بفرستد و در اين صورت اگر يك نفر از طرف چند نفر برود كافيست.
(مسأله‌660 ) اگر احتمال دهد كه داخل بار سفر خود، يا در منزل يا در قافله آب هست، بنابر احتياط بايد به قدرى جستجو نمايد كه به نبودن آب يقين كند، يا از پيدا كردن آن نااميد شود.
(مسأله‌661 ) اگر پيش از وقت نماز جستجو نمايد، و آب پيدا نكند و تا وقت نماز همآنجا بماند، چنان‌چه احتمال دهد كه آب پيدا مى‌كند،احتياط مستحب آن است كه دوباره در جستجوى آب برود.