انجام مى‌دهد، باز هم واجب است وصيت نمايد، و اگر قضاى نماز و روز او به تفصيلى كه در باب نماز قضاء گفته شد، بر پسر بزرگترش واجب باشد، بايد به او اطلاع دهد يا وصيت كند كه براى او به‌جا آورند.
(مسألة 2712 ) - كسى كه نشانه‌هاى مرگ را در خود مى‌بيند، اگر مالى پيش كسى دارد يا در جايى پنهان كرده است كه ورثه نمى‌دانند، چنان‌چه به واسط ندانستن حقشان از بين برود، بايد به آنان اطلاع دهد، و لازم نيست براى بچه‌هاى صغير خود قيّم و سرپرست معين كند، ولى در صورتى كه بدون قيّم مالشان از بين مى‌رود، يا خودشان ضايع مى‌شوند، براى آنان بايد قيّم امينى معيّن نمايد.
(مسألة 2713 ) - وصى بايد عاقل باشد و احوط اين است كه بالغ نيز باشد و لازم است وصى مسلمان باشد و در امورى كه راجع به شخص موصى نيست لازم است مورد اطمينان باشد.
(مسألة 2714 ) - اگر كسى چند وصى براى خود معين كند، چنان‌چه اجازه داده باشد كه هر كدام به تنهايى به وصيت عمل كنند، لازم نيست در انجام وصيت از يكديگر اجازه بگيرند، و اگر اجازه نداده باشد، چه گفته باشد كه همه با هم به وصيت عمل كنند، يا نگفته باشد، بايد با نظر يكديگر به وصيت عمل نمايند، و اگر حاضر نشوند كه با يكديگر به وصيت عمل كنند، حاكم شرع آن‌ها را مجبور مى‌كند و اگر اطاعت نكنند، به‌جاى يكى از آنان شخص ديگرى را معين مى‌نمايد.
(مسألة 2715 ) - اگر انسان از وصيت خود برگردد مثلاً بگويد ثلث مالش را به كسى بدهند، بعد بگويد به او ندهند وصيت باطل مى‌شود، و اگر وصيت خود را تغيير دهد مثل آن كه قيّمى براى بچه‌هاى خود معين كند، بعد ديگرى را به‌جاى او قيّم نمايد، وصيت اولش باطل مى‌شود و بايد به وصيت دوم او عمل نمايند.
(مسألة 2716 ) - اگر كارى كند كه معلوم شود از وصيت خود برگشته، مثلاً خانه‌اى را كه وصيت كرده به كسى بدهند، بفروشد، يا ديگرى را براى فروش آن وكيل نمايد، وصيت باطل مى‌شود.
(مسألة 2717 ) - اگر وصيت كند چيز معينى را به كسى بدهند بعد وصيت كند كه نصف همان را به ديگرى بدهند، بايد آن چيز را دو قسمت كنند و به هر كدام از آن دو نفر يك قسمت آن را بدهند.
(مسألة 2718 ) - اگر كسى در مرضى كه به آن مرض مى‌ميرد، مقدارى از مالش را به كسى ببخشد و وصيت كند كه بعد از مردن او هم مقدارى به كس ديگر بدهند، بايد مالى را كه بخشيده از اصل تركه خارج نمايند چنان‌كه در مسألة « 2264 » گذشت ولى مالى را كه وصيت كرده بايد از ثلث خارج كنند.
(مسألة 2719 ) - اگر وصيت كند كه ثلث مال او را نفروشند و عايدى آن را به مصرفى برسانند، بايد مطابق گفته او عمل نمايند.
(مسألة 2720 ) - اگر در مرضى كه به آن مرض مى‌ميرد، بگويد مقدارى به كسى بدهكار است، چنان‌چه متهم باشد كه براى ضرر زدن به ورثه گفته است، بايد مقدارى را كه معين كرده از ثلث او بدهند و اگر متهم نباشد، اقرار او نافذ است و