در وقت نزديكى كردن زن بداند بر آن مرد حرام است، مهر ندارد و اگر بعد از نزديكى بفهمد كه بر آن مرد حرام بوده، شوهر بايد مهر او را مطابق زنهايى كه مثل او هستند بدهد.
(مسألة 2504 ) - اگر زن پيش از عقد بگويد به واسط شير خوردن بر مردى حرام شده، چنان‌چه تصديق او ممكن باشد نمى‌تواند با آن مرد ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگويد كه زن بر او حرام است و حكم آن در مسأل پيش گفته شد.
(مسألة 2505 ) - شير دادنى كه علت محرم شدن است به دو چيز ثابت مى‌شود: « اول »: خبر دادن عده‌اى كه انسان از گفت آنان يقين پيدا كند. « دوم »: شهادت دو مرد عادل يا يك مرد و دو زن يا چهار زن كه عادل باشند ولى بايد شرايط شير دادن را هم بگويند مثلاً بگويند ما ديده‌ايم كه فلان بچه بيست و چهار ساعت از پستان فلان زن شير خورده و چيزى هم در بين نخورده و همچنين ساير شرطها را كه در مسأل « 2483 »گفته شد شرح دهند.
(مسألة 2506 ) - اگر شك كنند به مقدارى كه علت محرم شدن است بچه شير خورده يا نه، يا گمان داشته باشند كه به آن مقدار شير خورده، بچه به كسى محرم نمى‌شود ولى بهتر آن است كه احتياط كنند.