نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 174
خانههاى آخر شهر حساب نمايد. شرط دوم - آن كه از اوّل مسافرت قصد هشت فرسخ را
داشته باشد، پس اگر بهجايى كه كمتر از هشت فرسخ است مسافرت كند، و بعد از
رسيدن به آنجا قصد كند جايى برود كه با مقدارى كه آمده هشت فرسخ شود، چون
از اول قصد هشت فرسخ را نداشته، بايد نماز را تمام بخواند. ولى اگر بخواهد
از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود، و چهار فرسخ ديگر به وطنش يا به
محلى كه مىخواهد ده روز بماند برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند. (مسألة 1290 ) - كسى كه نمىداند سفرش چند فرسخ
است، مثلاً براى پيدا كردن گمشدهاى مسافرت مىكند، و نمىداند كه چه مقدار
بايد برود تا آن را پيدا كند، بايد نماز را تمام بخواند ولى در برگشتن
چنانچه تا وطنش يا جايى كه مىخواهد ده روز در آنجا بماند، هشت فرسخ يا
بيشتر باشد بايد نماز را شكسته بخواند. و نيز اگر در بين رفتن قصد كند كه
چهار فرسخ برود و برگردد بايد نماز را شكسته بخواند. (مسألة 1291 ) - مسافر در صورتى بايد نماز را
شكسته بخواند كه تصميم داشته باشد هشت فرسخ برود، پس كسى كه از شهر بيرون
مىرود و مثلاً قصدش اين است كه اگر رفيق پيدا كند، سفر هشت فرسخى برود،
چنانچه اطمينان دارد كه رفيق پيدا مىكند، بايد نماز را شكسته بخواند و
اگر اطمينان ندارد بايد تمام بخواند. (مسألة 1292 ) - كسى كه قصد هشت فرسخ دارد، اگرچه
در هر روز مقدار كمى راه برود وقتى بهجايى برسد كه اذان شهر را نشنود و
اهل شهر او را نبينند و نشانة آن اين است كه او اهل شهر را نبيند، بايد
نماز را شكسته بخواند ولى اگر در هر روز مقدار خيلى كمى راه برود كه عرفاً
بگويند مسافر است، بايد نمازش را تمام بخواند و احتياط مستحب آن است كه هم
شكسته و هم تمام بخواند. (مسألة 1293 ) - كسى كه در سفر در اختيار ديگرى
است مانند نوكرى كه با آقاى خود مسافرت مىكند، چنانچه بداند سفر او هشت
فرسخ است، بايد نماز را شكسته بخواند، و اگر نداند، نماز را تمام بهجا
آورد، و پرسيدن لازم نيست. (مسألة 1294 ) - كسى كه در سفر به اختيار ديگرى
است، اگر بداند يا گمان داشته باشد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا
مىشود، بايد نماز را تمام بخواند. (مسألة 1295 ) - كسى كه در سفر در اختيار ديگرى
است، اگر شك دارد كه پيش از رسيدن به چهار فرسخ از او جدا مىشود يا نه
بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر شك او از اين جهت است كه احتمال مىدهد
مانعى براى سفر او پيش آيد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بهجا نباشد،
بايد نمازش را شكسته بخواند. شرط سوم - آن كه در بين راه از قصد خود برنگردد،
پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد، يا مردد شود، بايد
نماز را تمام بخواند. (مسألة 1296 ) - اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه همآنجا
نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 174