(مسأله 102) - خونى كه به واسطة كوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست مى‌ميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند، پاك و اگر به آن خون بگويند، نجس است، و در اين صورت چنان‌چه ناخن يا پوست سوراخ شود اگر بيرون آوردن خون و تطهير محل جهت وضو يا غسل مشقت زياد دارد بايد تيمم نمايد.
(مسأله 103) - اگر انسان نداند كه خون زير پوست مرده يا گوشت به واسطة كوبيده شدن به‌آن حالت در آمده پاك است.
(مسأله 104) - اگر موقع جوشيدن غذا ذره‌اى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن نجس مى‌شود، و جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست.
(مسأله 105) - زردآبه‌اى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مى‌شود، اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك مى‌باشد.

6،7- سگ و خوك‌
(مسأله 106) - سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مى‌كنند حتى مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبت‌هاى آن‌ها نجس است، ولى سگ و خوك دريائى پاك است.

8-كافر
(مسأله 107) - كافر يعنى كسى كه منكر خدا يا معاد است، يا براى خدا شريك قرار مى‌دهد، و همچنين غلاة (يعنى آن‌هايى كه يكى از ائمه عليهم السلام را خدا خوانده يا بگويند خدا در او حلول كرده است) و خوارج و نواصب (يعنى آن‌هائى كه با ائمه عليم السلام اظهار دشمنى مى‌نمايند) نجس‌اند، و همچنين است كسى كه به نبوت يا يكى از ضرورى دين يعنى چيزى را كه مثل نماز و روزه مسلمانان جزو دين اسلام مى‌دانند چنان‌چه بداند آن چيز ضرورى دين است منكر شود. و أما اهل كتاب (يعنى يهود و نصارى) كه پيغمبرى حضرت خاتم الانبياء محمد بن عبدالله(صلى الله عليه و آله و سلم) را قبول ندارند نيز بنابر مشهور نجس مى‌باشند. و اين قول موافق احتياط است، پس اجتناب از آن‌ها نيز لازم است.