مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد
(مسألة 856 ) - در سه صورت كه تفصيل آن‌ها بعداً گفته مى‌شود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: « اول » آن كه به واسطة زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن او است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
« دوم » آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم (كه تقريبا سر انگشت سبابه - شهادت - مى‌شود) به خون آلوده باشد. « سوم » آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، و نيز در يك صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است: آن صورت آن است كه لباس‌هاى كوچك او، مانند جوراب و عرقچين نجس باشد. و احكام اين چهار صورت مفصلاً در مسائل بعد گفته مى‌شود.
(مسألة 857 ) - اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنان‌چه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى‌تواند با آن خون نماز بخواند. و هم چنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده، يا دوائى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده، در بدن يا لباس او باشد.
(مسألة 858 ) - اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مى‌شود و شستن آن آسان است، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است.
(مسألة 859 ) - اگر جايى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد، به رطوبت زخم نجس شود، جايز نيست با آن نماز بخواند. ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه معمولاً به رطوبت زخم آلوده مى‌شود، به رطوبت آن نجس شود نماز خواندن با آن مانعى ندارد.
(مسألة 860 ) - اگر از بواسير كه دانه‌هاي آن بيرون نباشد، يا زخمى كه توى دهان و بينى و مانند اينها است، خونى به بدن يا لباس برسد، ظاهر اين است كه مى‌تواند نماز بخواند. و اما خون بواسيرى كه دانه‌هاى آن بيرون است بدون نماز خواندن با آنجايز است.
(مسألة 861 ) - كسى كه بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خونى كه بيشتر از درهم ببيند، و نداند از زخم است يا خون ديگر، جايز نيست با آن نماز بخواند.
(مسألة 862 ) - اگر چند زخم در بدن باشد و به طورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود، تا وقتى همه خوب‌
نشده‌اند، نماز خواندن با خون آن‌ها اشكال ندارد. ولى اگر به قدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود،
هر كدام كه خوب شد، بايد براى نماز بدن و لباس را از خون آن آب بكشد.
(مسألة 863 ) - اگر سر سوزنى خون سگ، يا خوك، يا كافر، يا مردار، يا خيوان حرام‌گوشت در بدن، يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است، و بنابر احتياط خون حيض و نفاس و استحاضه نيز چنين است. ولى خونهاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال‌گوشت، و اگرچه در چند جاى بدن و لباس باشد، در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد. نماز خواندن‌