بمعرفة ويقين».

ولنعم ما قيل بالفارسيّة قريباً من مضامين هذه الرواية :

حاجيان آمدند با تعظيم * شاكر از رحمت خداى رحيم

آمده سوى مكّه از عرفات * زده لبيّك عمره از تنعيم

خسته از محنت و بلاى حجاز * رسته از دوزخ و عذاب اليم

يافته حجّ و عمره كرده تمام * بازگشته بسوى خانه سليم

من شدم ساعتى به استقبال * پاى كردم برون زحدّ گليم

مرمرا در ميان قافله بود * دوستى مخلص و عزيز و كريم

گفتم او را بگوى چون رستى * زين سفر كردنت به رنج و به بيم

تازتو باز مانده ام جاويد * فكرتم را ندامت است نديم

شاد گشتم بدانكه حج كردى * چون تو كس نيست اندر اين اقليم

باز گوتا چگونه داشته اى * حرمت آن بزرگوار حريم

چون همى خواستى گرفت احرام * چه نيت كردى اندر آن تحريم

جمله بر خود حرام كرده بُدى * هرچه ما دون كردگار عظيم

گفت نى گفتمش زدى لبيك * از سر علم و از سر تعظيم

مى شنيدى نداى حق و جواب * باز دادى چنانكه داد كليم

گفت نى گفتمش چو در عرفات * ايستادى و يافتى تقديم

عارف حق شدى و منكر خويش * به تو از معرفت رسيد نسيم

گفت نى گفتمش چو مى رفتى * در حرم همچو اهل كهف و رقيم

ايمن از شرّ نفس خود بودى * در غم حرقت و عذاب جحيم

گفت نى گفتمش چوسنگ جمار * همى انداختى بديو رجيم

از خود انداختى برون يكسو * همه عادات و فعلهاى ذميم