جانب خدا نياز ندارى؟ و محتاج آن نيستى كه زمينه‌هاى مناسب براى تو آماده شود؟ در اين صورت بايد خدا را بخوانى تا برايت استجابت كند و تو را براى كار موفّق بدارد.

خداوند شما گفت مرا بخوانيد تا براى شما استجابت كنم.

آيا شما نياز و توقّع و آرزويى نداريد؟ اگر داريد خدا رابخوانيد تا دعايتان را مستجاب كند. مى‌فرمايد:

همانا كسانى كه از عبادت من سرپيچى كنند...

دعا در اينجا از بارزترين نمونه‌هاى عبادت است، پس كسانى كه از عبادت خدا و دعا سر مى‌پيچند و استكبار مى‌ورزند بزودى با خوارى و ذلّت داخل جهنّم خواهند شد.

دعا و روشن بينى‌

دعا بر روشن بينى وسعه صدر انسان مى‌افزايد و باعث بلند همّتى او مى‌گردد. دعا باعث مى‌شود كه انسان خود را در چارچوبهاى تنگ، محصور نكند؛ دعا انسان را به حقيقت خود باز مى‌گرداند و حقيقت انسان آن است كه وى- على‌رغم آنكه خود را وجودى كوچك مى‌پندارد- جهانى بزرگ است، دعا فراروى انسان بر اين حقيقت پرتو مى‌افكند.

رابطه انسان با دعا و استجابت همانند رابطه زمين با باران است، بارانى كه از آسمان فرو مى‌بارد از آن همه مردم است، امّا هر انسانى به اندازه زمينى كه دارد از اين باران بهره مى‌گيرد، آنكه يك هكتار زمين دارد از باران به اندازه يك هكتار و آنكه ده هكتار دارد به اندازه ده هكتار استفاده مى‌كند، آيا چنين نيست؟ رحمت خدا نيز هم‌چنين است، بدون شك رحمت خدا گسترده است؛ امّا شرط آن، بزرگى وجود و شخصيت و اندازه گنجايش آدمى است. پس اگر ظرف وجود تو تنگ و آرزويت‌