چهل سال گريه كرده بود و هنگامى كه از علّت آن پرسش شد، گفت: برادرم بر كفر مُرد و در آتش رفت، براى همين بر او گريه كردم ولى فرزندانم به بهشت رفته‌اند، چرا بگريم؟

در حقيقت زن فعّال، حاضر، شاهد و شهيد است كه اين پيروزى‌ها را مى‌آفريند و راست گفته است آن كه مى‌گويد: پشت هر مرد بزرگى، زنى است.

فاطمه زهرا- سلام اللَّه عليها- بى‌هيچ رقيبى بر قلّه اسوه‌هاى زنان عالم مى‌درخشد. احاديث و سخنانى كه درباره او آمده است اين مطلب را روشن گردانيده است. او در زندگى براى هر زن، مدرسه‌اى است، زيرا اين زن بزرگ، وحى را با تمام ابعاد آن تجسّم بخشيده است و رسول خدا صلى الله عليه و آله در باره او مى‌فرمود:

«فاطمه پاره تن من است، هركه او را بيازارد مرا آزرده است و هركه بر او درشتى كند بر من درشتى كرده است و هركه او را شاد كند، مرا شاد كرده است. [1]»

«خداوند به خشم فاطمه خشم مى‌گيرد و به خشنودى او خشنود مى‌شود. [2]»

اين روايت و روايتهايى از اين قبيل به روشنى دلالت مى‌كنند كه آن بزرگوار اسلام را اجرا مى‌كرد و تعاليم پروردگار را در تمام گامها و كارها تجسّم مى‌بخشيد.