جنگ هسته‌اى به پايان خواهد رسيد و اين چالشى است بس بزرگ!

براى نزديك شدن به حقيقتى كه مورد نظرمان است، دو نمونه ديگر مى‌آوريم. اوّلين نمونه، زيردريايى غرق شده روسى در درياى نروژ است- هنوز در ژرفاى اين دريا معلّق مى‌باشد- كه هيچ كس علّت از كار افتادن آن را ذكر نمى‌كند! بلكه، حتّى درباره سرنوشت موشكهاى هسته‌اى همراه اين زيردريايى، چيزى نمى‌گويد! امّا نمونه دوّم، در مورد رزمناو آمريكايى مى‌باشد- رزمناوى است هسته‌اى- كه در نزديكى بندر عدن با حمله انتحارى مواجه گشت. اگر قايق هجوم آورنده، در فاصله يك و نيم مترى رزمناو منفجر نمى‌شد و با آن برخورد مى‌كرد، بدون ترديد بلايى خانمانسوز و مصيبتى بزرگ، جهان را در برمى‌گرفت.

حال، اگر ديوانه‌اى از ديوانگان دارنده اين سلاحهاى اتمى در هر كدام از ابرقدرتهاى جهان، بخواهد با هدف رهايى بشريت از عذاب و نگرانى، يكى از كليدهاى وحشت را فشار دهد، چه بر سر جهان خواهد آمد!

(الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى‌)

امّا، قرآن كه پيام خالق به مخلوقش مى‌باشد، به اين احتمالات و ايده‌هاى نادرست اينگونه پاسخ مى‌دهد كه: (الرَّحْمنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى‌) [1] «همان بخشنده‌اى كه بر عرش مسلّط است.» خداوند هرگز اجازه‌