خويش در كربلا مى‌خواست حقيقت و مظلوميت اهل‌بيت عليه السلام را ثابت نمايد.

بزرگداشت شعائر الهى‌

بدين‌سان، شعائر [1] امام حسين عليه السلام (يعنى همان مراسم بزرگداشت يادبود عاشورا) باقى مى‌مانند و ادامه دارند، زيرا اين شعائر جزئى از شعائر اللَّه هستند كه درباره آن، قرآن مى‌فرمايد:

وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ‌ [2].

«و هركس شعائر الهى را بزرگ دارد، اين كار نشانه تقواى دلهاست.»

شعائر به هر آنچه كه انسان بزرگ مى‌دارد و تعظيم مى‌نمايد، گفته مى‌شود؛ البتّه به اين شرط كه حرام نباشد.

قرآن كريم در آيه گذشته گوشزد مى‌نمايد كه مبادا نشانه‌هاى دينى از محتواى خود تهى گردند. چرا كه آنها بايد تقوى و پرهيزكارى را در وجودمان محكم سازند.

پس بايد نيّت خود را در اداى نشانه‌هاى دينى (شعائر) پاك و خالص گردانيم. همچون نماز، كه اگر در نيّت خلوص نباشد اين نماز باطل است. زيرا نيّت در كنار ذكر خدا و خشوع دل، چارچوب‌