زهرا صلى الله عليه و آله، در سوگ آن‌حضرت چند روز را عزادارى مى‌كنيم. سؤالى كه هم اكنون مطرح است اين مى‌باشد: موقعيّت ما نسبت به شيوه زندگى سرور زنان جهان كه به عنوان معيار و اسوه براى ما به شمار مى‌آيد كجاست؟ به خصوص اين كه خواستار شفاعت ايشان در روز محشر هستيم و خود را جزو شيعيان آن حضرت مى‌دانيم، آيا ما در عمل نيز چنين هستيم؟ و اين كه چگونه بايد طرفدار ايشان باشيم و در جبهه مخالفان آن‌حضرت قرار نگيريم؟

بى‌نهايت آشكار و روشن مى‌باشد، مى‌توانيم در مرحله اوّل با مقايسه رفتار خود با عملكردها و موضعگيريهاى آن‌حضرت و سپس گفته‌هاى خود و گفته‌هاى ايشان نسبت به اين مهم آشنايى پيدا كنيم، و اين كار زياد مشكل نيست كه هر يك از ما نسبت به رفتار حضرت زهرا آشنايى پيدا كند، و آنگاه خود را با ايشان مقايسه بنمايد.

با جرأت بايد بگويم كه محال است ملّتى روش فاطمه زهرا عليها السلام را در پيش گيرد و جزو مردم عقب افتاده باشد. امّتى كه از ايشان پيروى كند هيچگاه كوچك شمرده نشده و خوار نمى‌گردند.

خلاصه كلام، اينك منشأ عقب افتادگى، ذلّت و ضعيف شمرده شدن، خودمان هستيم و موازين حضرت زهرا عليها السلام دچار هيچ گمراهى نمى‌باشد.

پيدا است كه دوگانگى در همه امور ما به چشم مى‌خورد، پيوسته از اين كه ملّتهاى ديگر ما را مورد تهاجم قرار دهند در هراسيم و با اين وجود ادعاى پيروى و دوستى حضرت زهرا عليها السلام را داريم. اين عملكرد، اساسى جز بيهوده گويى و خرافه پرستى ندارد، زيرا