از جنس بشر بوده‌اند، اين امر سئوالى را براى ما مطرح مى‌كند كه:

چرا خداوند پيامبران خود را از ميان ملائكه مبعوث نكرد؟ و چرا بر اين نكته كه نبى لازم است از جنس بشر باشد تأكيد مى‌ورزد؟

خداوند پيامبران را از بشر انتخاب مى‌كرد فقط و فقط براى اينكه الگو باشند. آيه‌هاى قرآن نيز براين حقيقت تأكيد دارند مانند آنجا كه مى‌خوانيم:

(بگو همانا من بشرى همانند حال آنكه به من وحى مى‌شود) [1].

اين تأكيد، ما را بر اين امر مى‌دارد كه بشر بودن پيامبر موضوعى هدفمند است، و راز نهفته در آن اين مى‌باشد كه انسان به وسيله پيروى از راستكرداران، نيكان و انسانهاى پاك- همان كسانى كه بر طبيعت بشرى و عوامل ضعف جسمى خود غلبه كرده، موانع را پشت سرگذارده، در برابر مشكلات مقاومت نمودند و سختيها را به هيچ انگاشته خود را فدا كردند- مى‌تواند بر هواى نفس خود چيره شود. هنگامى كه آدمى تمامى موارد ذكر شده را مى‌بيند در وجودش شجاعت و اراده‌اى قوى برانگيخته مى‌شود.

فاطمه زهرا عليها السلام الگوى زنان مى‌باشد. الگويى كه زن راوامى‌دارد تا در برابرغاصبان حقوقش، و تعدّى كندگان بر حرمتش، كه تعدادشان در اين عصر افزونتر گشته به پا خيزد.

فريبكارانى كه ادّعاى پاسداراى از حقوق زنان را دارند، نخست بيان داشتند كه لازم است زن در تمامى كارهاى مرد به وى يارى‌

[1] - سوره كهف، آيه 110.