و شرّ او را با آن مقدار كفايت كردم. برخى دانشمندان متذكر شده‌اند كه امام دويست تا سيصد دينار مى‌بخشيد و كيسه‌هاى دينار وى زبانزد همه بود. [1]

ج- علم و دانش امام‌

در باره دانش آن‌حضرت پيش از اين گفتگو كرديم در اينجا باز همين بحث را پى مى‌گيريم تا روايت جالبى را در باره علم و دانش آن‌حضرت نقل كنيم.

از محمّد بن نعمان معروف به ابو حنيفه، پيشواى حنفيان، نقل شده است كه گفت: موسى بن جعفر را زمانى كه كودك بود در تالار پدرش ديدم. از او پرسيدم: فردى غريب كه در شهر شما آيد، كجا قضاى حاجت كند؟ كودك نگاهى به من كرد و آنگاه گفت: پشت ديوار نهان مى‌شود و خود را از چشم همسايه مى‌پوشاند و از كناره نهرها و ميوه ريز درختها و سايه‌انداز خانه‌ها و راههاى باز و مساجد دورى مى‌گزيند و رو به قبله يا پشت به آن قرار نمى‌گيرد و جامه خود را بالا مى‌زند و هر كجا كه خواست كار خود را انجام مى‌دهد.

ابو حنيفه گويد: چون اين سخن را از او شنيدم، در ديده‌ام بزرگ شد و در دلم مقام يافت. پس از او سؤال ديگرى پرسيدم و گفتم: فدايت شوم منشأگناه كيست؟ كودك به من نگريست و گفت: بنشين تا به تو بگويم.