منظور مقاومت در برابر حكومتهاى فاشيسم، و نازيسم و ديگر حكومتهاى خود كامه‌اى بود كه در آن روزگار ظهور كرده بودند. [1]

در جهان اسلام مذاهب عدليه در طول تاريخ وجود داشته است كه به حقوق طبيعى و اصول جاودانه‌اى باور داشته كه شريعتهاى الهى آنها را به ارمغان آورده‌اند و عقل مى‌تواند آنها را بخوبى درك كند. اين مذاهب (اماميّه و معتزله) به مشروعيّت انقلاب عليه حكومتهاى خود كامه معتقد هستند در حالى كه ديگر فرقه‌هاى اسلامى كه اصول عقلى را به رسميّت نمى‌شناسند معمولًا با اين حكومتها سازش مى‌كردند.