هدايت كرده، بزرگ بشمريد؛ باشد كه شكرگزارى كنيد.»

... فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُم مِنْهُ مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُم مِنْ حَرَجٍ وَلكِن يُرِيدُ لِيُطَهِّرَكُمْ وَلِيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ‌ [1].

«... با خاكى پاك تيمّم كنيد و صورت و دستهايتان را با آن مسح كنيد. خدا نمى‌خواهد شما در رنج افتيد، بلكه مى‌خواهد كه شما را پاكيزه سازد و نعمتش را بر شما تمام كند. شايد شكر او را به جا آوريد.»

الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى‌ النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى‌ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ... [2].

«مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، بخاطر برتريهايى كه خداوند (از نظر اجتماع) براى بعضى نسبت به بعضى ديگر قرار داده است، و بخاطر انفاقهايى كه ز اموالشان (در مورد زنان‌) مى‌كنند ...»

وَإِذَا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَأَنْصِتُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‌ [3].

«چون قرآن خوانده شود به آن گوش فرا دهيد و خاموش باشيد، شايد مشمول رحمت خدا شويد.»

وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ‌ [4].

«و نماز را برپا داريد، و زكات را بدهيد، و رسول (خدا) را اطاعت كنيد تا مشمول رحمت (او) شويد.»

نيز چنين مى‌يابيم كه سنّت شريف هم معمولًا حكمت وصايا و قوانين را روشن مى‌سازد كه همين، اين پرسش را بر مى‌انگيزد كه: علل احكام كدام و حكمت قوانين و احكام الهى چيست؟

هنگامى كه احكام را با قوانين بشرى مقايسه مى‌كنيم، مى‌بينيم كه اين قوانين نيز محقّق كردن اهدافى را دنبال مى‌كند كه قانونگذار آنها را در تصوّر خود دارد و آنها را