اگرچه بخش اوّل مهمتر، ولى بخش دوم همان هدف است، و آن‌گونه كه فيلسوف آلمانى «هرمان لوتزه/Hermann Lotze » (1817- 1881 م) مى‌گويد: نقطه آغاز متافيزيك همان «اخلاق» است. همكار او ريچل در كتاب خود با عنوان «دفاع از مسيحيت» همرأى اوست و سپس فيلسوفان آلمان تلاش اين دو را دراين زمنيه پيگيرى كردند [1].

گريگوار معتقد است براى فلسفه (هر فلسفه‌اى) سه مرحله وجود دارد:

اوّل- گرد آوردن و جمع‌آورى تار و پودهاى داده‌ها و هماهنگى ميان آنها.

دوم- ايجاد متافيزيك از طريق انعطاف‌پذيرى و كمال.

سوم- و بالاخره ايجاد مكتب اخلاقى.

او مى‌گويد: يك مكتب اخلاقى چيزى نيست، مگر ساختار شيوه اصولى يك رويداد تقريباً عاطفى كه وجودش بر هر بنيان فلسفى پيشى دارد، اهتمام آن حول محور وجود و يا عدم وجود مفهوم براى هستى و در نتيجه وجود آدمى است‌ [2].

بدين سان گريگوار معتقد است كه ديدگاه اخلاقى بر نگاه فلسفى پيشى دارد و حكيمان براى اين وارد درياى فلسفه شدند، تا شيوه‌اى را براى رفتار عملى بيرون كشند، و كسى كه مقدّمه كتب ايشان را در فلسفه كه معمولًا هدف خود را از نگارش آن بيان مى‌دارند مطالعه كند در مى‌يابد كه هدف آنها سامان دادن به رفتار در پرتو فلسفه است و اين همان وظيفه بخش اخلاق در فلسفه مى‌باشد.

- 2- چرا مكاتب اخلاقى را بررسى مى‌كنيم؟

چرا در مكاتب اخلاقى كندوكاو مى‌كنيم و از مقايسه آنها با بينشهاى وحى چه سودى به دست مى‌آوريم؟