پ- بينايى و پايدارى:

از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده است كه حضرتش صلى الله عليه و آله حارث بن مالك بن نعمان را ملاقات كرد و به او فرمود:

«اى حارث بن مالك! چگونه‌اى؟» عرض كرد: يا رسول اللَّه! مؤمن حقيقى. پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به او فرمود:

«هر چيزى حقيقتى دارد. حقيقت سخن تو كدام است؟» عرض كرد: يا رسول اللَّه! خويش را از دنيا كنار كشيده‌ام، شب بى‌خوابى و به هنگام گرماى روز، تشنگى مى‌كشم، و گويى به عرش خدايم مى‌نگرم كه براى محاسبه برپا شده است و گويى من به بهشت مى‌نگرم كه بهشتيان در آن به ديدار يكديگر مى‌روند و گويى ناله دوزخيان را در آتش مى‌شنوم.

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: «بنده‌اى كه خدا قلب او را نورانى كند بينا مى‌شود و پايدارى مى‌ورزد. [1]»

ت- مؤمن كيست‌

؟ همچنين امام صادق عليه السلام مؤمن را با صفات زير توصيف مى‌فرمايد:

«همانا مؤمن كسى است كه هرگاه خشم بگيرد خشمش او را از حق بيرون نمى‌بَرَد و هرگاه خشنود شود خشنوديش او را در باطل نمى‌اندازد. مؤمن كسى است كه هرگاه توانايى يابد، در آنچه كه از او نيست دخالت نمى‌كند. [2]»