«به هرچه مأمور شده‌اى صريح و بلند بگو و از مشركان رويگردان باش.»

5- مؤمن در راه دعوت خود به حق بايد استقامت كند و دشواريها را به جان بخرد.

ابو حمزه مى‌گويد: امام باقر عليه السلام فرمود:

«هنگامى كه لحظه رحلت امام زين العابدين عليه السلام فرارسيد مرا به سنيه‌اش چسباند و گفت: فرزندم! تو را به آن چيزى سفارش مى‌كنم كه پدرم هنگام رحلتش مرا بدان سفارش كرد و همان چيزى كه پدرش نيزبه او سفارش كرده بود: فرزندم! بر حق شكيبايى ورز اگرچه تلخ باشد. [1]»

خداوند متعال مى‌فرمايد:

فَلِذلِكَ فَادْعُ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ... [2].

«براى آن دعوت كن و چنان كه فرمان يافته‌اى پايدارى ورز...»

6- پيامبر بايد به تمامى حق فراخواند و از كسى چنان نهراسد كه بخشى از حق را پنهان دارد و بخشى ديگر را آشكار سازد. در برابر دعوت صريح اوست كه خداوند به ياريش وعده داده، فرموده است:

يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِن رَبِّكَ وَإِن لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَايَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ‌ [3].

«اى پيامبر! آنچه را از پروردگارت بر تو نازل شده است به مردم برسان. اگر چنين نكنى امر رسالت او را ادا نكرده‌اى. خدا تو را از مردم حفظ مى‌كند، كه خدا مردم كافر را هدايت نمى‌كند.»