4- گاهى خداوند حق را با تأييد مستقيم خود (نه فقط با كلمات خود) استوار مى‌گرداند، چنانكه خداوند رويارويى نظامى در جنگ بدر را مقدّر فرمود و با قدرت خود نيروهاى كافر قريش را در هم كوبيد و اين نقطه تحوّلى بود در پيروزى و استوارى اسلام بر حق، و به بطلان كشاندن شركِ باطل. خداوند مى‌فرمايد:

لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ‌ [1].

«تا حق را ثابت و باطل را ناچيز گرداند. هر چند گناهكاران ناخشنود باشند.»

ب- خداوند، حافظ ذكر (قرآن)

1- خداوند سبحان، حق جلوه‌گر در ذكر (كتاب كريمش) را از تحريف و فراموشى حفظ مى‌كند. خداوند مى‌فرمايد:

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ‌ [2].

«ما قرآن را خود نازل كرده‌ايم و خود نگهبانش هستيم.»

2- امّا خداوند چگونه اين كتاب حق را حفظ مى‌كند:

يك- در زمين مردانى قرار مى‌دهد كه علم كتاب را بر دوش آنها مى‌نهد چنانكه در آسمان نيز برجهايى براى نگهدارى آن قرار داده است. خداوند مى‌فرمايد:

وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّماءِ بُرُوجاً وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ* وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ‌ [3].

«و هر آينه در آسمان برجهايى آفريديم و براى بينندگانشان بياراستيم* و از هر شيطان رجيمى حفظشان كرديم.»

تفسير اين آيه در حديث چنين آمده است كه خداوند سبحان مردانى را مى‌گمارد كه دين توسط آنها حفظ مى‌شود.

الف- پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرموده است: