اين است ابعاد حفظ حق از سوى خدا و اينك تفصيل كلام:

الف- خداوند اين چنين حق را حفظ مى‌كند:

1- خداوند مى‌فرمايد: وَيُحِقُّ اللَّهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ‌ [1].

«و خداوند با كلمات خود حق را به اثبات مى‌رساند، اگرچه مجرمان را ناخوش آيد.»

خداوند حقانيّت حق، پيروزى، پيوستگى و مشروعيّت آن را با سخنان خود ضمانت كرده است و با برهان تابان خود ديگر جايى براى ترديد و مجادله در حقّى كه خداوند سبحان به سوى آن فرامى‌خواند باقى نمى‌ماند.

2- هنگامى كه حق با كلمات خداوندى آشكار مى‌شود، روى برتافتگان از حق به اذن و امر خداوندى شكست خورده، ريشه كن مى‌شوند. خداوند مى‌فرمايد:

... وَيُرِيدُ اللَّهُ أَن يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ‌ [2].

«حال آن كه خدا مى‌خواست با سخنان خويش حق را بر جاى خود نشاند و ريشه كافران را قطع كند.»

بدين ترتيب، باطل با سخنان خدا فروپاشيده مى‌شود چنانكه حق با سخنان خداوندى استوارى مى‌يابد.

3- از آنجا كه خداوند به آنچه در دلهاست آگاهى دارد، لذا سخنان او در دلها نفوذ مى‌كند و باطل را كاملًا از ميان مى‌برد. خداوند مى‌فرمايد:

... وَيَمْحُ اللَّهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ [3].

«... و خدا باطل را محو مى‌كند و حق را با كلمات خود ثابت مى‌گرداند. او به هرچه در دلهاست داناست.»