3- همچنين ازدواج اين دو براى هميشه حرام مى‌شود اگر هر دو جاهل باشند، در صورتى كه مرد به زن دخول نمايد.

4- در اين حكم تفاوتى نيست ميان ازدواج دائم ومتعه ويا اين كه آميزش ودخول ازطريق طبيعى يا غير طبيعى صورت گرفته باشد.

5- محور اين حكم، آگاهى مرد است. پس اگر مرد نسبت به حرام بودن ازدواج در عده آگاهى نداشت يا نمى‌دانست كه زن مورد بحث همچنان در عده به سر مى‌برد، آن زن بر او حرام نمى گردد، حتى اگركسى كه مباشرت به اجراى عقد ازدواج كرده است علم داشته باشد، مثل اين كه وكيل آگاه او به رغم دانستن حكم تحريم اقدام به اجراى‌عقد كرده باشد يا ولى آگاه او كار تزويج را صورت داده باشد كه در اين صورت آن زن بر آن مرد حرام نمى‌گردد.

6- اگر مردى در زنى كه مى‌خواهد با او ازدواج كند شك كند كه آيا در عده است يا نه، قبلا هم نمى‌دانسته كه او در عده بوده است، مى‌تواند با او ازدواج كند. همينگونه است اگر قبلًا مى‌دانسته كه او در عده بوده وترديد داشته باشدكه همچنان در عده است وزن به او بگويد كه عده‌اش به پايان رسيده‌است.

7- اگر اجمالًا بداند كه يكى از دو زن مورد نظر در عده است ولى نداند كدام يك از آنها ست، بايد ازدواج با هر دو را ترك گويد، واگر با يكى از آن دو ازدواج كند ازدواج باطل است، ولى اين ازدواج حرمت هميشگى به دنبال ندارد، زيرا اطمينانى در كار نيست كه اين ازدواج در عده صورت گرفته باشد، مگر آن كه با هر دو ازدواج كند كه در اين صورت يكى از آن دو- بطور اجمالى- بر او حرام مى‌گردد، وبايد هر دو راطلاق دهد.

8- اگر مردى زنش را طلاق بائن داد، آن زن بايد عده نگه دارد، پس اگر آن مرد خواست در اين عده، آن زن را دوباره به عقد خود درآورد، جايز است، زيرا عده از او بوده نه از ديگرى.

ه-- ازدواج با زن شوهردار

1- ازدواج با زن شوهردار، مانند ازدواج با زنى كه در عده است، موجب حرمت ابدى مى‌گردد.